Bilmiyorum ama belki yerime başkası geçmiştir , belki beni özlüyorsundur.
Belki unutmuşsundur beni. Ama ben seni unutmadım ; unutmayacağım sevgili.
Sormuşsun anneme öldü mü o diye. Bilmiyor musun sen o parıldayan gözlerini
benden çekince öldüm ben sevgili. Geçmiyor zaman sen olmadan bana aşkım
demeden geçmiyor bu zaman. Ben üşüyorum seni arıyorum ama seni bulamıyorum.
Çünkü : Yoksun sen artık.Şiirlerimde mısralarımda defterimde kalemimde
yoksun artık. Hatırlıyor musun ? Hani çocukken oyun oynardık ve ben bir keresinde
düşmüştüm sen canımın acıdığını sanıp ağlamıştın. Oysaki benim o zaman değil şimdi
canım acıyor ; sen gittiğin için beni bıraktığın için canım acıyor. Peki şimdide ağlıyor
musun ? Yine üzülüyor musun benim için. Ağlamıyorsun dimi ? Üzülmüyorsun dimi?
Ağlama zaten sevgili. Kıyamam senin göz yaşlarına. Kıyamam o gözlerine. Sen ağlama
ben ağlarım senin yerine . Senin yerine ağlar senin yerine ölürüm ben. Neden bu kadar
delilik dersen seviyorum seni ondandır. Tabi sen nereden bileceksin ki seni çok sevdiğimi
senin için canımı bile verebileceğimi ? Neyse uzatmak istemiyorum...
Şunu da söyleyip mektubuma son veriyorum seni çok ama çok seviyorum.