yar..
yar diyorum çünkü benim ruh ikizimsin...her anımı seninle geçirebilmek,seni doya doya seyretmek,ve yanındayken de seni özlemek istedim...bazı zamanlar oldu farklıydık...sevda denizinde yüzerken tsunamiye mi uğrattım bilemiyorum...aşırı mı sevdim seni...çok mu ilgi istedim elinden gelenin fazlası kadar sevdiğini ve göstermek için kendini yıprattığını bilmeme rağmen...sadece aşkımızı henüz vakit varken doyasıya yaşamak istedim...bilemezdim inan..nerden bilebilirdim ki senin sevdaya aç olmadığını...tıka basa sevgi özlem dolduğunu...ben sadece dedim yaa henüz vakit varken..aslında yaşamak için ne kadar vaktimiz olduğunu da bilmiyoruz ki...ölüm kapımızda mı bilmiyoruz..son nefesimda dahi sen ol istedimm..çok mu abarttım bendeki seni..değmez misin benim sevgime...yüreğimin derinlerde ki bu acıyı tanımlamaya kelimeler kifayetsiz kalmış..bu aşkı tıpkı Efemdimiz zamanında yapılan mute savaşında cesurca savaşan ve kolu kesildiği halde elindeki sancağı bırakmayan Cafer gibi sürdürmeye çalışıyorum...bu savaşı zaferle sonuçlandırmak için inan elimden geleni yapmaya çalışıyorum..
mecazlı anlatımlar yok bundan sonra,bu sözlerim aynen sana,ne benzetmeler altında ima;ne de kafiyeler arasında uyum ara.yanlış anlama,...yaslı değilim hala sana,yaşlı belki yürek ama!!! sana iki üç beden büyük geldim galiba...
gittiğinden beri tam 67 gün 6 saat geçti...günleri saydığımın farkında değilim ama özledim seni..İtiraf edemesem de..artık sahildeki bankımızın önünden geçemiyorum.. hala dün gibi orada bana ilk sarılışını...öğrencilikten olsa gerek paramızın yettiği bi simiti de bize aç aç bakan martılara attığımızı hiç unutamıyorum mesela...ayrı bi zevki vardı...bunu bile beraber yapabilmek..su verdiğin çiçekleri de sulamadım...onlara senin gitiiğini söyleyemedim.bir beni değil onları da yapayalnız solmaya terkettin..yapamadım gittiğinde geceydi yaa güneşi görmeye cesaretim olmadı...perdeleri kapattım...insan güneşe küser miymiş deme...sensiz hiçbişeyin anlamı olmadı...beceremdim sensizliği de yüzüme gözüme bulaştırdım...yüreğim bu şekilde nereye kadar gider dbilemem ama sen ne haldesin...en merak ettiğim bu...sende benim gibi üzgün müsün...martılara her baktığında bizi hatırlıyor musun .yoksa güneşe küstüğüm gibi sende martılara küstün mü...sağlığın nasıl???üşütme,sıkı giyin tamam mı? çok çabuk hastalık kapıyorsun..hastalanma...kıyamam yanında olmadığım için ,bir de bu yüzden suçlarım kendime...seni hep seveceğim sevgilim...yüreğin de sen de allah’a emanet...yolun her daim olsun sevgili..