Gözlerimin kirpiklerime mahkum olduğu akşamlardan birindeyim yine.
Uyku geldi çattı kapısına.
Git derim gitmez, gel derim gelmez.
Yastık isyan eder başıma, yorgan isyan eder bedenime.
Ellerim söndürmez ışığı, gözlerimse savaşır durur hayalin uyuma dercesine.

Seni terkediyorum hayırsızım, terkediyorum.
Vurgun yemiş yüreğim sıtma nöbetleri geçirirken neredeydin.
Neredeydin omuzlarım başımı taşımaz, göz yaşlarım çılgın bir sele dönerken.
Sensizlik acımasız bir anafor olup yutarken beni neredeydin.

İklimleri değiştirdim senin için, coğrafyaları alt üst ettim.
Irmakların mecrası değişti, sevgi şehrimin etrafında, surlar yıktım, kalelerin çevresinde. Buz dağlarını erittim senin için.
Göçmen kuşlara haber saldım seni bulmaları için.
Kırlangıçlar havalandı sessizliğin ötesinde bir yerlerden, asi bir maralı bulmaları için.

Kaçak döğüşme demiştim sana bir zamanlar.
Seveceksen adam gibi sevmelisin, dağlar yürümeli yerinden.
Gideceksen adam gibi gitmelisin, gidenlerin dönmediği seferlere benzeyen.
Ölümüne sevmelisin, ölümüne gitmelisin.
Hezeyanların, pişmanlıkların, keşkelerin kalmamalı arkanda.
Ne varsa eteğine toplayıp, bir gün batımının yaprakları misali alıp götürmelisin.

Seni terkediyorum, terkediyorum seni.
Çünkü bu kalbe değmezsin.
Kırlangıçları beklerim şimdi, göçmen kuşları.
Belki bir umut getirirler gagalarının ucunda diye.



Asimaral... 22.12.2006