Gidişinin üstünden aylar geçti sevgili,bitişimin üstünden aylar geçti...Ama sen hala bitmedin bende.Şimdi bıraktığın yerdeyim,sensiz boşluklardayım.Dönücem mi dersin?İnanmam sevgilim...Şimdi ağlamalarım bırakıp gişine değil.Ben sensizken sırf senden olduğu için sensizliği,sırf senin olduğu için özlemini,o kavurucu hasretini,sırf senin olduğu için acını sevdim.Senden olan herşeye değer verdim.Bi kere bile dönüp bakmadan giderken sen ben heryere seni yazdım,heryerde seni okudum,seni gördüm...Sen beraberken bile seni gerçekten seveni,gerçekten değer vereni göremeyecek kadar kördün.Ben herşeye rağmen tek bir gülüşünü bekledim,tek bir tebessümün bile yeterliydi mutlu olmama...Senli olan her günün değeri ayrıydı bende,farklıydı.Gişinden sonra günler uzadı,gecelerse bitmek bilmedi.Gözlerin geldi aklıma,gülüşün,öpüşün...Bendeki sen kadar sevdim ben seni...Hiç düşünemeyeceğin,hiç tahmin edemeyeceğin kadar çok sevdim.Günlerce dolaştım seni görmek için,yanlızca seni seyredebilmek için.Sen hiç görmedin ben saatlerce seni izledim.Sen gözlerim sana baktıkça bıkacak sandın oysaki benden bi parça olmuştun artık,seni görmeye,duymaya,koklamaya doyamazdım.Yüzünü göremeden geçsede uzun yıllar ben yine seveceğim seni ömrümün sonuna kadar...