Daha 22 Temmuz da yapılan milletvekili seçimleri ardından zaten varolan ve birden bire patlak veren, adeta katliamlarla terör tavrını sertleştirdi.
Ardından Cumhurbaşkanlığı seçimi, Anayasa değişikliği için referandum, Cumhurbaşkanı’nın kızın düğünü gibi birçok çelişkili olayları yaşadık.
Terörle mücadele sırasında yine birden bire gecikmiş bir kararla Kuzey Irak’a asker gönderme (operasyon) gündeme geldiği sırada 8 askerimiz terör örgütünün eline geçti. ABD ile görüşme trafiği hızlı bir şekilde gündemde yerini alarak olurmular, olmazmılar tartışılmaya başlandı.
Diğer taraftan ABD’den icazet almadan hareket etmediği söylenen hükümet göstere göstere birileri ile pazarlık yaparcasına, beklercesine sesli söylemlerle kimine tehdit, kimine pazarlık yolu açmak için bayağı bir çaba sarf etti ve sonunda başardı. ABD dış işleri bakanı süre istedi, süre geçti, ardından Türkiye’ye ziyaret düzenledi ve hiçbir şey olmamış gibi Türk insanının bu konuda nabzını tutarak ülkesine geri döndü, tabi bu arada Bush la telefon trafiği de kesilmemiştir herhalde ki, Bush yine istediğini almış olsa gerek bir gün sonra Başbakan R.Tayyip Erdoğan ABD’ye hareket etti.
Madem bu kadar güven var, dostluk var, karşılıklı destek var. Sayın başbakan ABD dışişleri bakanı Rice ile aynı uçakta seyahat etmelerinde ne sakınca olabilirdi,
Bu terör belası operasyonla falan bitecek gibi bir şey değil, dünyanın her tarafında, özellikle Türkiye’de göbek bağları bulunan insanların yer aldığı belli belli besbelli. Türkiye’nin bölünmez bütünlüğünü göz önünde bulundurarak aşiret reislerinin hükümete hükmetme eğilimleri kırılmadıkça ben zannetmiyorum ki terör bitsin. 23 yıllık bir geçmişi olan bu durum gerek Türkiye gerekse komşu ülkeleri hiçbir zaman rahat bırakmayacaktır.
Güney doğuda ki insanların sosyal refaha ulaştırılması en önemli sorunlardan birtanesi, ikincisi eğitim, üçüncüsü toprak reformu dördüncüsü bütünlüğü sağlamak Bu hiçbir ülkenin sorunu değildir bu bizim sorunumuzdur ve bu konuda kimseden akıl almaya da ihtiyacımız yok.
Bunlar yapılmadığı sürece bu boşluğu birileri doldurur ve adını da terör ve kürt sorunu olarak koyar. Türkiye lokomotif bir ülke bunun içinde içerde ve dışarıda türlü oyunlar sergilenmekte ve sonuç ortada.
Bu işin buraya kadar nasıl geldiğini hiç kimse sorgulamıyor. Merhum eski başbakanlarımızdan Bülent Ecevit bu konu üzerinde birçok çalışmalar yapmış, toprak reformu, sağlık, eğitim reformu ve köykentler kurulmasında ısrarcı davranmıştı kısmen başarılı olmuşsa da yetersiz kalmış ve aşiretler, tarikatlar, sermaye kesimi buna şiddetle karşı çıkmışlardı. Ecevit’te hiçbir zaman tek başına bu nedenle iktidar olamadı. Bunları kimse sorgulamıyor nedense. Günümüzde bile halen o insanlar üzerinde büyük bir rant sağlanmak üzere çavuş komisyonu hariç 15 YTL yevmiye ile çalıştırılmak üzere Ankara bölgesine kadar taşınarak bu insanlar üzerinden ticaret yapılıyor. Bunları sorgulamadan hiçbir sorunu çözemeyeceğimiz açık ve nettir.