Tarih ocak 1989 günlerden pazartesi. Bir ocak sabahı yayınlanacak olan çalgı çengi pıroğramına konuk olmam için aradılar. Yanımada bir arkadaşımı alıp gidip otogardan 2 bilet aldık.saatimiz gelince otobüse bindik.ilerleyen saatlerde istanbula giden yunanistanlı bir abim beni tanıdı ve sohbete başladık.kimisi uyudu ben televizyon izliyorum.arkadaşta uyudu bu arada yunanistanlı bir horladı arkadaş çüüüüüş dedi insanları aldı gülmek az sonrası bir daha horladı bu sefer deeeeh dedi insanlar uyandı gülmekten kırıldı. bozuk morelim düzeldi.Neyse sabahı ettik sütütyoya vardık .Proğrama konuk olarak falan filan birde ben varım yayın başladı sırayla katıldık.ilk defa canlı yayına katıldığım için heyacanlıydım.hem söylüyor hem alkış tutuyordum.proğram bitti babam aradı oğlum kendi kendini alkışladın senden sanatçı olmaz dedi.morelim bozuk arkadaşla manavgata döndük.Acemilikte herşey oluyor söylemesi kolay ama gerçekler başka. o gün abim ben yıllarımı verdim dedi yola devam pes etmek yok dedi.yolumuza devam ediyoruz.Hakkımızda hayırlısını versin ALLAH’ım.

Not : Hayal ürünüdür.
Yakuphan Kılınç