Bir tek seni anlatamadım kimselere...Sebepsizce bağıdım çağırdım, ortalığı kıyamete buladım, hiç duyulmamış küfürler çıktı yüreğimden; ama bir tek sen çıkmadın...Seni çıkaramadım.
Kadehimde kalan bir damla şarabımdın...bağımlılığımdın belkide; son yudumu içmeye hiç cesaret edemedim.Her şeyden kaçtım, herkesten gittim, hayatımı terk edip arkama bakmadan karanlıklara girdim...Ama bir tek sana gelemedim...
Senden başka keşkem olmadı hiç...Belki de oldu bilemiyorum. Ama sana keşke dediğim kadar hiç birine diyemedim keşke...neden niçin nasılını sorma! Bende bilmiyorum. Bildiğim herşeye rağmen, işte bir tek seni ve beni bilmiyorum. Öğrenemedim belki de...
Öğretemedin mi yoksa diyeceğim ama,aslında sen bana aşkların en güzeliydin. Ben her zamanki yine kıymet değer bilmedim. Bilseydim keşke... Bak yine keşke...
Artık öğrendim ama! Yapmak istediğim hiçbir şeyi ertelemiyorum. Söylemek istediğimi oracıkta söyleyiveriyorum. Ama hala bir tek sen diyemiyorum,seni kimselere söyleyemiyorum...