Aynalar beni benli anlatan
beni benden çalan aynalar

sana bakmaktan korkmuyorum…


resmin var onu “kıracaksın” diye
ilk defa ilk defa hiç korkmazken
“kırılman dan” korkuyorum

sessizlik
sensizlik
sessizliğe yürekli olan aşka yakışır
bu yüzdendir korkmuyorum

söylemem gereken
biriktirdiğim birikmişliğim var
onca sözlere rağmen korkmuyorum

aşktan korkulur mu?
korkmuyorum…
aşktan ölünür mü?
ölmüyorum..

acının en köprülerini geçerek
tohumlarını yollarına serptim
katlanırım genede
hazanları hüzünleri
hasatları toplayarak korkmuyorum


İstanbul yedi tepe
arsalar arasatı Arafım olsun
aşk sanmalarında aşka yürümekten
gül kokulu yollarında olmaktan korkmuyorum

yar demeye yerim yarsız olsa da
yedi düvel içinde geçse de
karınca misali yollarında
büyüyerek yürüyeceğim korkmuyorum

ormanın kralı aslanmış
özgürce krallığını yapar
gene de bir kelebek gıcırtısı
kanat sesine yenik düşer korkmuyorum

yollarıma cemreleri
yıllarıma acıları eklesen de
sıla hasretini özlem aşı
sabır taşı yaptım korkmuyorum

kilitlenen ellerim duada
dudağımdan süzülen aminlerime ekledim

1- yedi düvel gezesin
2- yedi kapıda demle nesin
3 - yedi kapı zilleri çalasın
4- yedi handa hancılanasın
5 - yedi ölümlü ölümsüzlük ler yaşayasın
6 -yedi tahta kapı köprülerde kopuklanasın
7 - gene de benim kapımda sonsuzluk hürriyetini yaşayasın

.... bana acı veren yolların kaderim olsun ki korkmuyorum

Gülay GÖKTÜRK