Ne zaman damıtsam düşlerimi
İçine bir sen düşersin
Ne zaman hatırlasam maziyi
İçinden yalnız sen çıkarsın…



Yine indirdin siyah geceyi gözlerime
gözkapaklarım ağırlaşmış dökeceği yaşın yasını tutmakta adımlarım yavaş yavaş gideceği yolu aramakta..
Şimdi şehrin ölgün ve ıssız kuru yaprakları arasında kimsenin yolu düşmez kuş uçmaz kervan geçmez…
Gece sancılı gün güneşi doğuracak kim bilir kaç kere sensiz
ve baykuşlar daha bir alaylı ötecek, günü doğmayanların taşının başında,.
Alın yazılarıyla doğan bebekler ağlayacaklar sesleri yettiğince,
ölümsüz aşk için yemin etmiş âşıklar bir daha lanetleyecekler şeytanı.

Değişecek mevsimler
Değişecek bütün evren ama sen sevgili
Hep yıllar öncesinde gencecik,
Beni ise bir bir yıllar terk edecek...


20 ocak 2000 Cihan’ın Anısına