Yıllardır yaşıyoruz evet yaşıyoruz yani nefes alıyoruz ve şurası kesin ki ne zaman olacağını bilmediğimiz bir şekilde öleceğiz...Herkesin yaşadığı süre içinde yaşam tarzını belirleyen bir hayatı anlamlandırma stili vardır...Ben burada hayatı anlamlandırma stillerimizi değişik açılardan yazmak istiyorum...

İnsan yazdıklarında hep birileriyle, bir şeylerle, bir yerlerde buluşur... Bu acıdır, ölümdür, insandır, hayattır... Hepsini içine alan hayatın içinde çok kalabalığızdır ve de yapayalnız...

Hayat; yaşarken hızla, şikayet ederken yetişemediklerimize, kızarken kendimize, verdiğimiz sözleri tutamadığımıza, ölüm geliveriyor tokat gibi, sonra? Sonrasına bizde şaşıyoruz; nasıl tekrar kahkaha attığımıza,yeni yılın gelmesine sevindiğimize, tatile gitme hevesimize… Bazen yeni bir bebek, bazen yeni bir aşk, bazen yeni bir heves, karıştırıyor bizi yeniden hayatın hızla akan sularına.

Hayat işte, Şairin dediği gibi: Buluruz, kaybederiz, yeniden yaşarız…

Doğumla gelen mutluluk ifade edilebilir bir duygu değil. O miniğin doğumu insanda doğal olarak oluşuveren, başka hiç bir şeye benzemeyen müthiş bir sevgi yaratıyor... Yani insan aslında sevgiyi doğuruyor... Ve bu sevgi yaşamın her anında, her dakikasında bizimle. Belkide dünyanın en zor mesleği ebeveyn olmak... Yıllık izin yok, hafta sonu tatili yok, mesai saati yok... Ama karşılığındaki getiri dünyanın en büyük hazinesi. Doğum insana böyle bir zenginlik getiriyor...

Ölüm ise; O da ifade edilebilir bir duygu değil... Doğum ile birbirlerinin negatifi... Yürek acısının ilacı yok... Acı unutulmuyor, ama zamanla bununla yaşamayı öğreniyor insan...

Ömür; Kundakla Musalla taşı arasındaki zaman derler...
Yaşamda; Bu zaman dilimi içerisindeki yaptıklarımız duygularımız...

İnsanın doğumuyla ölümü arasındaki yaşadıklarını ve yaşayacaklarını iptal etme gücü yoktur...

Siyah yaşamın içine girip, tüm renkleri karartsa da, pembe biraz daha koyu olsa da yine de pembe olarak kalıyor.

Hayatın anlamı sen öldüğünde arkandan insanların gerçekten de içleri gıcıklanmadan ’ İYİ ADAMDI ’ diyebilmeleridir ve bunun için yaşamaktır....

Hayatın anlamı sevdiklerinize birşeyler verebilmektir, onları
mutlu etmek ve paylaşmak...

Hayat bir oyun,insanlar da oyuncu.Rolünü iyi oynayan insan yaşıyor oynayamayansa yanıyor.Hayatta en önemli şeyler, sevgi,umut,inanç,irade,azim...

Eğer yaşamak istiyorsanız zamanla mücadele edeceksiniz, eğer etmezseniz
hayatınız malesef perişan olur...Eğer insanoğlunun umudu olmasaydı,amacı olmasaydı yaşamanın bir anlamı kalmazdı...Yaşayın, Yaşayın, Yaşayın, imkanlarınız elverdiğince hatta imkanları zorlayarak çünkü,bu dünyaya bir daha gelmeyeceksiniz bunu unutmayın!

Hayata anlam vererek yaşamalıyız. Hayata nasıl bir anlam yüklersek, hayatımız öyle olur.

İnsanın boşa geçecek zamanı yoktur. Giden günler bir daha geri gelmiyor. Yarın ne olacağını bilemiyoruz. Yapılacak iş; bugünü ’gün’ bilip onu en güzel şekilde değerlendirmek, hayatı anlamlandırmak.