Çaresiz sukuta geçtiğimde

Ve kalbi daralmalarım hicranla refakat ettikçe

Hüzün dalgaları sinemde feveran ederek sabrı davet ediyordu



An ve zaman adına

Şayet hakikatin hikmeti fevkalade saklandığında

Umutlar solgun baharlarda sararan yaprağı melalini hatırlatınca



Bir hüzzam şarkıyla

Perdeler arasında raks eden sazende sessizliğinde

Yüreğimden kopmalar başlayınca ve gözyaşlarım çıkıyor karşıma



Ne muradım kaldıysa

Yaşanmadan çeyiz sandığı misali mahrem olacaksa

Hazan gençliğin ilk adımlarında ruhumu kuşatarak solduracaksa



Aşk adına her ne varsa

Sevda, kalbimde hasreti yaşatarak harlaşan korsa

Hak için figanım perişanlığımla baharlara uzanan hicran şarkıysa



Prangalarım hep yanımda

Nefsim nizam edilmeye muhtaç bir ayrık otu olunca

Kalbim hissedişler sarhoşluğunda ve ruhum ötelerin yolculuğunda



Ne sen sor hicranımı

Ve ne de ben anlatabilirim yıllara sâri suskunluğumu

Sol yanımdan nükseden ve sızımla kedere gark eden sancılarımla



Anılarıma sarılıyorum

Senden geriye kalan nameleri koklayarak okuyorum

Ne garip ki hala sıcaklığını duyuyor ve gözlerimle seni arıyorum



İşittiğim derinlikten

Hissettiğim kalbi iklimdeki dirliğimden sana uzanıyorum

Halime nakşedenlerde ve kalan nefesimin asudeliğinde kokluyorum



Sevginin yüceliğini anıyorum

Aşkın zarafetinde hakkı bularak, hasredilen naifliği buluyorum

Gülün yanına yaşlaşarak, masumiyetinden serdedilen aşkı kuşanıyorum





Mustafa CİLASUN