1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
850
Okunma
Kendime dönüp bakmaktan korkuyorum...
Bu benmiyim bunları yapan düşüncesizce davranan anlık mutluklar peşinde koşarken kocaman bir hayatı ateşe atacak kadar bencillik yapıp sonra hoyratça kahkalara boğulan...
Yalanlara sarılmış üşüyorum ve ürküyorum. Yalanın huzursuzluğunda boğuluyorum ayaklarıma dolanıp düşürmesinden korkarken farkedilmediğinde şeytanca gülüyorum..Eski günlerimi özlüyorum daha masum olduğum günleri yaşadıkça kirleniyormuş insan.
Özlemim bu yüzden belki geçmişe, masumluğumu özlememden. Ondan bir parça bulmak için savaşıyorum hergün ve bulamadığımda yine ürküyorum dönüp kendime baktığımda gördüğüm kişi olmaktan ben olmaktan korkuyorum...
Yaşadıkça hergün dahada kirleniyorum..