BİR SEN...

Seni sevdiğimin farkına vardığında,gözlerinin sıcak ve yeşil körfezinde
yanacak ışıklar ! Hangi yöne hamle yapsa bakışların bir kardelen gibi
açacak ve beni göreceksin derinlğinde yer-yüzünün !

Sen, bir goncanın yeni açmış haliydin gönlümün gülizarında.Sonra uzak
bir yıldızın düşecekmiş gibi olan titremesinde sığındın yalnızlığımın izbe
karanlıklarına !

Ay ışığında parlayan bir gök cismi edâsıyla tuttum derken ellerinden sımsıkı;
bıraktın beni sensizliğin kollarına ! Üç adım attığımda, beş adım yok oldun o
sensizlik şehrinde !

Kelimeler " sus" saatinde şimdi. Yangın bir gecenin ayak seslerindeki burukluk
tadındayım ! Her yer sensizliğin yasındayken hüzün çiçekleri düşüyor bomboş
ellerime !

Ayrılığın,yalnızlığın ve târifsizliğimin can verme noktasında şimdi umutlarım !
Hâyaller boş,rüyâlar yalan ! Tıpkı şu yalancı dünya gibi !

Küçük bir kızın altın sarısı ve boncuk mavisi gözlerinde seni görüyorum !
Uç-uç böcekleri konacak birel ve parmak ararken gecenin deli bakışları tetikliyor
ağlayan kalbimi !

Rüzgâr,bilmediğim bir şarkıyı söylemekte notası " sen",makamı " sen",usulü"sen"
olan !

Her şey, her yer zaten hep " sen " oldu da bir " sen " benim olmadın !

Bir sen !

OKTAY ZERRİN