Muhasebeci değilim ki bilançosunu yapayım. Gelirler ve geldikleri gibi de sessiz sedasız giderler. Kendimi bildim bileli bu hep böyle oldu.. Vereceğim bir can, alacağım bir nefes. Gerisi açık hesap! Ne zaman kapanır onu da Allah bilir. Faturasını bir tek ben öderim.

Kadife gibi yumuşacık bir kumaşı üzerimde görmeyeli o kadar zaman oldu ki.. Elimi cebime sokmadan yeni diye alabildiğim tek bir şey var. Onu da senede bir gün elde edebiliyorum. Gerçi benden başka herkes alıyor ama olsun! Kimse fark etmese de zenginler kervanına sessiz sedasız ben de katılıyorum.

Geçmişi geleceğe bağlayan 31 Aralık Köprüsü’nden elimi kolumu sallaya sallaya geçeceğim yine.. Yanıma bir tek çocukluğum ve gençliğimi alacağım. Gönül, bir de sevdam olsa diyor ama benim gibi çulsuzu kim ne etsin?

Çarşı pazar; bu aralar oradan oraya koşturan insanlarla dolup taşıyor. Gözlerim süslü vitrinlere kayıyor kaymasına ama cepte metelik olmadığı gerçeğini aklıma getirince kafam önüme düşüveriyor.

Zaman; akrep ve yelkovan kılığındaki güçlü silahları ile üzerime üzerime yürüyor. Bazen nasıl da canımı yakıyor. Saçlarımın arasına tel tel beyazlar atıyor, dişlerimi sallıyor, kemiklerimi sızım sızım sızlatıyor. Bedenime zırh olarak giydiğim derim bile gün gün ölüyorken gözlerimdeki sönmeyen ışıkla hayata meydan okuyorum.

Sana bir sır vereyim mi? Sığındığım tek bir yer var. O da hayallerim ile umutlarımı sığdırmaya çabaladığım A-4 boyutu kağıtlarım ve duygularımı sarıp sarmalayan, onlara ana baba gibi sahip çıkan kurşun kalemim!

Efkarlandım yine Yeni Yıl! Sanadır bu seslenişim! Sakın beni merak etme herkes girsin ben biraz arkadan geleceğim. Geçmişim ve özlemlerime dair yazacağım birkaç satır var. “Gözlerin neden kızarmış?” diye sorma sakın! Bırak o da bende saklı kalsın!

Aysel AKSÜMER

(Yazıma konu ettiğim kahraman kurgudur)