Öyle özledim ki seni...Ne dizeler yetiyor,ne sözler,ne şarkılar,ne de mısralar içimdeki yangını anlatmaya.Dualar ediyorum bitsin bu özlem diye.Biliyorum sabrım tükeniyor artık.
Sensiz geçiyor günler,geceler.Yaşanabilecek ne varsa güzellik,aşk ve mutluluk adına yarım kalıyor hep sensiz.Sözler hep hasret kokuyor.Ağzımda buruk bir tat,yüreğim yangın yeri...Anlamsızlaşıyor her şey senden uzakta.Uykusuzluğun esiri oldu gözlerin gittiğin günden beri.Özlemin kanatıyor yüreğimi.Nefesim kesiliyor;senden uzakta sanki yaşam duruyor.Ve ben oradan oraya savruluyorum.Kalbimde cam kırıklarım,avuçlarımda kanlı gözyaşlarım...
Sensiz kimsesizim,hiçbir şey avutmuyor sensiz kalan yüreğimi.Özledim seni aşkım..Gittiğimiz yerlere adım atamaz oldum.Gücüm kalmadı yokluğunla savaşmaya.Nereye baksam senin yerin hep boş kalıyor.Canım acıyor çaresizliğimden.Günahlarına,seninle cehennemde yanmaya bile razıyım.Sensiz cennetin en güzel bahçesi bile cehennemim olur.Dön gel artık ne olur çok özledim seni...