Sevgili can günlük,

Sanal dünyanın insanlarından biri oldum. Özellikle nette şiir okumak ve şiir paylaşmak, baya vaktimi aldığını sana söylemeliyim can. Ama insani özelliklerimi kaybetmedim. Ama farklı biri gibi davranmıyorum. Dışarıdaki hayatım gayet istediğim gibi yoluna devam ediyor. Bundan müsterih olabilirsin. Şeytanın oyunlarına karşı, aklım daim tetikte. Başı boşluğa kendimi atmıyorum. Kötü tarafları önüme katmıyorum...


İzin vermiyorum, birileri beni oyuncağı haline getirsin. Ucuzluğa kapılmıyorum. Değerlerin konuştuğu, insanlığın revaçta olduğu insanlarla dostluk kuruyorum. Her merhaba dediğimle sıkı dost olmuyorum. Selamını aldığım kişileri, belli bir süzgeçten geçiririm. Sık eler, az dokurum onları dünyama...



Sevgili can günlük,

Bugün öğleden sonra Amed(Diyarbakır) yolcusuyum. Bir arkadaşla buluşup, ciğerciye gideceğiz. Bol bol tozacağız. Amed’in sularını özledim. Dicle Nehri’nin berrak suyuna ellerimi değdirmediğim aylar oldu. Mezopotamya Ovası çocuğu durumunda olduğum için, kendimle gurur duyuyorum. Ne yanına baksam, şiir kokuyor. Ne cihetine dönsem, koca bir tarihle karşılaşıyorum. Ve gözlerimi kapasam bile, tarifini yapmaktan aciz kaldığım bin bir huzur kaplıyor tüm içimi...


Dicle ve Fırat bölgesi arasında yer almaktan, Mardin sakini olmaktan hoşnutum. Kendimi şanslı hissediyorum. Böylesi güzellikleri tatmak isteyen nice yürek var...



Sevgili can günlük,

Ölümden korkmamak lazım. Gerçeklerden kaçmıyorum. Kaçtıkça, korkuların kat kat büyüdüğüne inanırım. Önemli olan, ölüme kendimizi hazırlamaktır. Günah işlemeden, pişman olmadan hareket etmek. Tüm mesele bu olsa gerek...


Ölümün soğuk bir şey olduğunu da hiç dillendirmem. Ölümle son diye bir nokta da yok. Ölüm ile yeni bir hayata k-atılma zamanıdır aslında. Aslında biz yaşadıkça, dünyadan zaman aldıkça, ölüme daha çok yaklaşıyoruz. Herkese huzurlu ve istedikleri gibi bir ölüm diliyorum...



.......................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
30 Kasım 2010,,,12.14
Mardin