Dün beğeni ve hak vererek okuğum yazınıza, fırsatsızlıktan yorum yazamamıştım. Bugün yeniden dönüşüm; naçizane duygu düşüncelerimi paylaşmak içindir..
Bir dokun bin ah işit misali olmaz umarım:))

Edebiyat nedir ve ne kadarını uygulayabiliyoruz demekle başlamak gerek sanırım..

Edebiyat: Kısa ve özet haliyle; okuyanlara estetik (sanatsal) bir doyum sağlamak amacıyla yazılmış, ya da böyle bir amacı olmasa bile biçimsel ve içeriksel özellikleriyle bu düzeye ulaşabilen bütün yazılı eserlerdir. Edebiyat bir anlatım biçimidir. Düşünce ve duyguları güzel ve etkili bir biçimde anlatma sanatı olarak da tanımlanabilir..

Peki bu sanat ne kadar icraa edilebiliyor? Ya da ne kadar doğru icraa ediliyor, ne kadar hakkı veriliyor demek lazım! İşte o, orası meçhul..
Ben, siz, o, bizler ne kadar edebiyata katkıda bulunuyoruz? Yahut bu gayrette olanla olmayan arasındaki fark ne? Maalesef oda meçhul...

Madem bu sitede yazıyoruz, bu sebeple; konuyu genellikten biraz uzaklaştırıp buraya döndürecek olursak; gözlemlemeye çalıştıklarımdan, benim bakış açımla şöyle bir sonuç çıkıyor ve izninizle paylaşmak isterim..

Bir şiir/yazı altında çok yorum varsa, çok puan almışsa o 'Şiir' iyi/güzel edebidir (!) :)) Baksanıza ne çok alkış almış:)) Beğenen olmuş (!) Bu kalem iyi yazıyor (!). Sanki çok yorum, böcekli olunca o en iyi! Peki yorumu az olup, çiçek böcek almamışsa, o ne oluyor? :))

Çok yorumlu olana; şiirlerine bakıyorsunuz konu hep aynı. Hep 'sevdim, ayrıldım, hüzündeyim, yanıyorum, ağlıyorum vs. vs.." Konular genel kavramlar olarak işlenmemiş tek bir şiirinde bile. Hep ben, ben, ben...! Dünyada, toplumda senden/senin duygularından başka sorunlarda var, gör, duy, işle diyesi geliyor insanın:)) Haa tabi buda olsun. Zira en kısa anlatımıyla şiir insanın kendini en iyi ifade ettiği yazı türüdür. Tabi duygular, yaşanmışlıklar, izleri, hissettiklerin de tema olarak olacak.. Ama.. ama bu yapılırken de karşında bir arkadaşınla konuşurken kullandığınız bir 'Dil'le de olmasın.

Yazılan/(şahsımın) yazdıklarım edebi eser olmasa bile; hiç olmazsa 'Güzel Türkçe'mize Saygı' adına Türkçe doğru kullanılmalı, özen gösterilmeli, ehemmiyet verilmeli, ciddiye alınmalıdır bence.. En en azından bu yapılmalıdır diye düşünüyorum.. Aceleye gerek var mı? Şiir/yazı her ne ise yazılan yayınlanır elbet :)) Bir geri dönüp, oku hele! Bir bak imla hatası var mı yok mu?

Türk Diline gösterilecek olan özen ve önem; kişinin kendine olduğu kadar okuyana/okuyucuya da saygısıdır bana göre...

Yazınız vesilesiyle duygularımıza tercüman oldunuz, ben kendi adıma bu fırsatı veren kaleminize/yüreğinize teşekkür ederim Sevgili Şairem.

Saygı ve sevgilerimle..

Edebiyat demek toplumda olup bitenlerin güncesi demek , yaşadığı dönemin aynası susturulmak istenip haykıran,yada aynı görüşte olup eleştiren .İçine girdiğimizde o zaman hakkında bir tarihi vesika özelliğine bürünüyor .Edebiyatımız o kadar geniş , o kadar değerliki ama biz ne kadarını paylaşabiliyor, anlatabiliyor,yazabiliyoruz.

Yada ne kadar toplum olarak bu konuları anlatabiliyoruz ,kendi çevremde saysam beş yada altı .Konuşacak olsan uyku getirir.Edebiyat düşünen insanların,tolum sancısı çeken insanların yeridir .Edebiyat zamanı olağandan farklı yaşayan insanların yeridir.

Ari Nihat Asya üstadın bir yazısı beni çok duygulandırır :
Yunus Emre
Hemşerilerine de ,birbirimize de Yunus hakkında söylenecek yeni bir şeyimiz hemen hemen yok...O,bizi uzaktan da duyardı;yanına gelmek bizim ihtiyacımız...Kabir ziyaretine değil ,elini öpmaya geldik...Şiirlerini torunlarının sesinden dinlemek ,hoşuna gider diye düşündük .Sözlerimiz,Mevlid'imiz ,inşadımız onadır ;onun içindir.
Sesimizi duyduğuna inanıyorum ..Ondan O'nun himmeti olamaksızın bahsedilebileceğini sanmıyorum ve himmeti niyaz ediyorum.
...

Geçmiş büyüklerimize bari anlatamıyoruz,yazamıyoruz bari saygı duyalım,hayırla analım.

Bu değerli konu üzerine yazılacak çok şeyler var ama zaman buna el veriyor.

Bu değerli yazınız için teşekkür ederim.

Selam ve Dua ile.

atebek tarafından 11/25/2010 12:28:40 PM zamanında düzenlenmiştir.

Edebiyatın değeri gerçekten tartışılmaz.Çok güzel ifade etmişsiniz.Kutlarım.

Toplumsal siirler zaten bir ciddiyeti icinde barindiriyor.

Üsluptan gelen bu güç güzele yaklaştıkça zarifleşir, ondan uzaklaştıkça cılızlaşır.

Bencede en siradan kelimeler dahi olsa üslupta bir incelik varsa dile göze gönüle hos gelir okunan.


Cok yönden bakilabilinecek bir yaziydi.
Yüregine saglik canim
Sonsuz sevgimle

Tamam güzel bir yazı...Gerçekten güzel bir mevzuyu işlemişsiniz..Ancak sizden şu konuda istirhamım var...Şiiri lay lay lom yazmak nasıl oluyor?...Bunu biraz açsaydınız keşke..Sizin şiir anlayışınız mı burada etken;yoksa genel bir durumdan mı bahsediyoruz anlardık daha iyi...

Kısaca demek istediğim;şiirin samimi ve ciddisi nasıl oluyor?...Bir sonra ki yazınızı bu yönde kulanırsanız sevinirim...

Güzel ve pragmatik bir yazıydı...Rabbıma emanetsiniz...