Ucuz romanlar gibisin, hani şu çalakalem yazılmış, anlık, ne idiğü belirsiz, yazmış olmak için yazılan.

Sanırım, Allahın telaşlı bir anına denk geldin, yaratmış olmak için yarattı seni, laf ola, yaratmış olmak için…

Bakma sen son sözüme, o sana olan öfkemden, Hiçbirimizi laf ola yaratmadı O Yüce, araya sıkıştırmadı, hiçbirimizi yaratmış olmak için yaratmadı!..

Sen, sen yaradılış gayenin dışına çıktın!..

Sen, sen kendin bozdun mayanı!..

Oysaki O öyle özene bezene, öyle donanımlı ve öylesi fevkalade yarattı ki her birimizi…

Kimimiz sadık kaldık o yaradılışa, o doğrultuda dantel dantel, ilmek ilmek ördük ve bezedik kendimizi; kimimiz ise sen gibi, unutarak insan oluşumuzu, insan olmanın gayesini, erdemini, otlar gibi yaşar olduk.

Aslında ota da hakaret oldu benzer buluşum seni…

Hiçbir yaratılmışın sınıfına koyamıyorum ki seni. Hepsinin kendine özgü bir yaratılış gayesi var, hepsi bu gayeye hizmetle ömür tüketmekte ve inkâr etmemekte aslını ve Yaradanını…

Sen?!

Seni hiçbir sınıfta nitelendiremiyorum…

Kusura bakma bile demeyeceğim, istediğince bak, istediğin kadar bak…

Kusurun büyüğü sende… Göremiyorsan, görememenin kusuru da sende…

Aklım almıyor fütursuzluğunu, saygısızlığını, yaşamının anlamsız gayesizliğini…

Hiç mi düşünmüyorsun ben niye geldim dünyaya ve bu dünyada görevim ne, borcum ne kendime ve insanlığa? Yaradana şükranımı nasıl dile getirmeliyim diye?..

Sahi mutlu musun bu benmerkezciliğinle? Kimseyi umursamasız, her acıya sırt çevirerek, uzanan hiçbir eli tutmaksızın ve boş çevirerek; hiç oralı olmaksızın dünyadaki acılara, açlıklara, talanlara, vurgunlara, soyup satmalara, ağlayan gözlere, aç midelere, çıplak, üşüyen bedenlere…

Hiç mi sızlamıyor vicdanın onca yalanı sıralarken çıkarlarına çanak adına?

Hiç mi rahatsız olmuyor, ürpermiyor, üzülmüyorsun insanları her vesile, her şekilde kullanışla?..

Farkında değil misin ayıbının? Farkında değil misin düzeysizliğinin? Farkında değil misin ne denli insanlık dışına çıkmakta oluşunun?

Ah, kime ve niye soruyorum ki boşunalığını bile bile?..

İnsanda…
İNSANLIK…

İnsanda…
HAYSİYET

İnsanda...
ŞEREF…

İnsanda…
ONUR…

İnsanda…
ERDEM…

İnsanda…
ETİK DEĞERLER…

İnsanda…
EMPATİ…

Velhasılı kardeşim…

İnsanda…
Suretle siret eşitliği…

Ve bu eşitlikte de…
ADAMLIK olmalı…

p.r.alkan