Bir gün sensiz ölmenin acısını bırakacağım satırlara ve senin yüreğine.. Tabutum olacak gözbebeklerinden düşen gözyaşın. Kefenim olacak benim sana susmalarım. Şimdi varlığın kepenklerini indirip sensizliğinde uyumaya gidiyorum. Ve sabah kalktığımda değişen bir şey olmayacak.. Her zaman ki acılar düşecek paydalarıma.. Uyandığımda perdelerime hep yokluğun doğacak tıpkı gecelerimin alnına yalnızlığın soğuk çığlıkları örtüldüğü gibi.. Yoksun işte.. Canım acıyor sadece. Neden diye sorma.. Eğer anlatırsam nedenleri sende benim gibi yaşayamazsın ozaman . Soluyor soldrudunuz taze baharlarım.. Sebep arama ne olur. Sadece yokluğun ile varlığın ve de yalanlarınızın arasında yavaş yavaş ölüyorum; ötesi yok inan. Bir tek acıların ve yalanlarınız kaldı gözyaşlarımda.. Güneşi bile ağlatacak kadar yalanlarınız yaptınız yalanlar, sahte sözleriniz yapmacık tavırlarınız .. Oysa ben yemin etmiştim,Acıların icin yaşanmamış gençliğin için sırtıma semer bileceğim diye. Söz vermiştim,Sensiz ölmeyeceğim diye...Şimdi sensizlik duruyor başucumda.. Şİmdi ayazlar yüregimi sorguluyor acıyla Ayrılığınla yüzüme vurduğun kapımda gene tamam tamam dedimde arkamdan yaptıklarınız ne oluyor siz koydunuzmu yaptıklarınızın adını.. Söyle ne olur...Beni unuttuğunu söyle...Hiç sevmediğini haykır..Yeminlerinin yalan olduğunu,Sevginin sahte olduğunu vur yüzüme...Yemin olsun ki, Bir damla gözyaşı düşmez artık..Çünkü gittiğin gün ve yaptınız hata ağzıma bile yakıştıramadığım bu oyunu siz her kese’mi yaptınız bunları ,Ayak uçlarında" Sana " ölmüştüm sevgilim ben oysaki..


" Unutma ki; ölenler, hiçbir zaman yaşayanlar icin gözyaşı dökemezler..."SUSSARAK DİNLERLER GÜLÜM !!!