yaşamdaki sürtüşme genelde hak odaklıdır. biri, hakkı görür alır, başka biri haksız bulur vermez. kendi haklarımızın davasını güderken başkasının hakkı uğruna köle olmak ve başkasını hak bildiğimize istinaden köle kılmak daimi handikapımız.

kölelik modern zamanlarda şekil değiştirmiş görünse de eskilerden çok daha acımasızca hak kemirmeye devam ediyor. hiç değişmeyen ise, sahip olma, aidiyete alma, ait olma olguları. biri birine ait olunca başka biri hakkında hak ihlali ile ithamlanabiliyor. görünen o ki, aidiyetin kökünü kuruttuğumuzda hak ve hukuk ferahlayacak.

kölenin köle sıfatından haberi vardır, ama böylesinin durumu...

sayın lordum, buyrun önüm!
salyalar akar göz süzülürken...



üç gün üst üste üstüne binseler, dördüncü gün gün üstündekilere ışıldarken, sen gözleri pörtletmiş olursun. azami iki gün binmelerine izin ver. arada sırada da sen bin üstündekilerin üstüne ki binmenin inmenin bir kıymeti olsun.

dürüstlüğün ise değeri yoktur yalanlar kumpanyasında. alay eder ve doğruna dil çıkarır leylek güdücüsü.

kafasına taktığını aldığında kafadançıkargiller vardır. araba, iş, karşı cins; fark etmez, aldığında, almadan önceki değerinde kalamıyorsa o, bu şişirme üfürme indirme bindirme seanslarının türevi..

tatminsize dengesiz biçimde zarar verici bir virüs gibi etki ettiğinde ettiği, etmediğine de sokulması kaçınılmaz oluyor.

yanan canlardan canı yanmayanın yangınından korunmak çok zordur. bu nedenle, yangını gördüğünde yüzü korumak lazım; çünkü herkes gider bir sen kalırsın geride.

*