Son üç aydır kalem almadım elime mutluydum da acı çekmeden yazamıyorum dedim yazmam için acı çekmem gerekiyor diyordum.O bana acı çektirmiyor diyordum.Varsın olsun yazmam ben de dyordum.
Onun yanında acı çekmiyorum diyordum.
Yazmıyordum yazamıyordum mutluydum
Şimdi yazasım var mutsuz muyum yoksa ya da mutsuz mu hissediyorum kendimi bilmiyorum.
Mutsuz olacak kadar sevdim mi dersen çok sevdiğim aşikar derim.çok sevdin ve yazabiliyorsan mutsuzssun mutsuzsan da çok sevdin diyecek olursan o da ayrı bir tartışma konusu.

Bilmiyorum.Bilmek de istemiyorum.Mutluluk,mutsuzluk veya aşk ve değer kavramlarını da sorgulamak istemiyorum.Sadece yazmak istiyorum.

Yazmak yazmak yazmak..

Belki bi öykü belki yarım kalan film seneryolarından biri belki başlayıp da sonradan sıkıldığım ya da tıkandığım bir romanımın devamı belki de bir şiir
Belki de onu tanımlayan bir tek cümle
belki bir kelime

sevmek
inanmak
güvenmek
değer vermek
kadınım demek

kadınım dediğin bir insanı sorgulamak suç mu ya da gitme nedeni mi sorusuna cevap aramak..

Konusu ne olursa olsun yazmak..

Başlayalım bakalım hayırlasıyla ne çıkacak ortaya

saat 3.28.
Beynimden akan her düşünce gözyaşlarımla karışıp akıyor beyazlığa.titrek bir isyanın belirtisi vücut buluyor sayfamda.Çaresizlik ve eli kolu bağlılık ve uzaklık ve anlayışsızlık ve ve ve ve bağlaçlar birbirini kovalıyor sevgili.
Seni anlatan öyle uzun bir cümle kurmak istiyorum ki bu sayfaya kalemimin mürekkebi bitecek ya da gözyaslarım kuruyacak diye korkuyorum
Cesaret edemiyorum.

Seni anlatacak hiçbir cümleyi beğenmiyorum.En doğrusu bu en can alıcısı bu en mükemmeli bu diyemiyorum herbir cümleye.
Çok afili cümleler de kurabiliyorum.Duyanların harika diyebileceği ya da bir genç kızın gözlerine bakılılp söylendiğinde eritecek kadar cesur ve iddialı cümleler de çıkıyor ama yakıştıramıyorum sana yakıştıramıyorum sana verdiğim değere
Bir cümle kuruyorum. gözlerin kadar güzel değil diyip siliyorum.
Sonra bir cümle daha kuruyorum bunu da ellerin kadar sıcak değil diye defediyorum beynimden
Sonra bir cümle daha kuruyorum. kokun kadar titretmedi içimi diyip salıveriyorum sayfamdan

Yazabiliyorum artık sevgili
Çok cümle kurabiliyorum.Ama senin kadar samimi değil senin kadar sıcak değil diye yol veriyorum bütün imgelerime.

Çok korkak çok biçare çok kuru çok yavan buluyorum bulduğum imgeleri. Yakıştıramıyorum sana.Çaresiz sessiz korkak ve üşümüş buluyorum kelimelerimi
O kadar ben olmuşlar ki öylesine benle bütünleşmişler ki kelimelerimin arasında boğuluyorum
Çaresis sessiz ve korkak kelimelerim

Ne bi delikanlılık ne bir Ölen ölür kalan sağlar bizimdir coşkusu ne bir Bekle bizi istanbul ümidi ne bir yıkılmadım ayaktayım duruşu yok kelimelerimde

yanmışım bitmişim boğulmuşum ben tarzı arabesk cümleler kuruyorum ve ben bile korkuyorum bu cümlelerden ben bile kendime yakıştıramıyorum ve kendime yakıştıramadığım cümleleri sana afdetetmek istemiyorum

afdetmek mi dedim ben kelimeleri de karıştırıyorum.Sana afdettim gibi salakca bir cümle de kurabiliyorum. Sana ithaf ettim yerine afdettim diyorum ki iki bileşik fiil arasındaki farkı bilemeyecek kadar aptal olmadığım halde böyle bir cümle kurabiliyorum.

Saat 03.43
Sanırım aptallaşıyorum

Artık sen yoksun sevgili.Koca bir hiçlik var ve yerini doldurabilecek bir ümit arayışı.Bir hiçliğin ve boşluğun koynunda nefes alabilme çabası var artık.Artık ne sana bakınca gülen gözler ne ellerine değince ısınan bir el ne de dudaklarına dokununca titreyen bir beden var.
Büyük bir hiçliğin büyük bir boşluğun içinde kaybolmuş aç sefil üşümüş bir beden
Yarım kalmmışlıklara ağlayan iki göz ve ellerinsiz titreyen iki el kaldı bıraktığın yerde
Hata benim biliyorum
Bir türk filmiydi aşkımız ve esas oğlan da bendim kötü adam da. Çok savaştım içimdeki kötü adamla ama olmadı işte.
İçimdeki kötü adam dövdü içimdeki esas oğlanı.
İyiler mutlaka kazanmıyor sevgili yalan bütün reklam metinleri.Hele banka reklamıysa uzak durmak gerekli
Neden içimdeki kötü adam galip geldi biliyor musun sevgili?
O kadar çok kötü tanıdım o kadar çok kötülüğe tanık oldum o kadar çok kötüyle muhatap oldum ki..
Ben bozulmadan kaldım diye övünürdüm hep beni de bozmuşlar demek ki
Yaşadığım ortam oturup kalktığım şarapçılar yattıığım orospular tinerci çocuklar çalıştığım patronlar.....
çylesine kötülerdi ki ya da öylesine kötü hikayeleri var dı ki ben de yitirdim iyiye ve güzele olan inancımı
Seni sevdim sevgili
Öylesine sevdim ki
İtiverdim elimle her pisliği itiverdim boş muhabbetleri
Alkolü ittim gece gezmelerini ittim
yasam tarzımı giyim tarzıma kadar herşeyimi ittim

Tertemizsin el değmemişsin kirlenmemişsin dedim
Kirletmeyeceğim dedim
Ama bilemedim güvenmeyi anlayamadım sadakatini.
Şimdi gittin dçn demeye de yüzüm yok dönmeyeceksin de belli
ayakta alkışlıyorum içimdeki kötü adamı şimdi
Bir zafer daha kazandı diye ayakta alkışlıyorum
İçimdeki kötü adamı evire cevire dövmek geliyor içimden korkuyorum beceremiyorum
Çylesine bulaşmışım ki kötülüğe gecmişim öylesine kirli ki
beceremiyorum güvenmeyi

Ben herşeyin tek suçlusu
Kaçıp gitmenin nedeni de benim geleceğimizin ve düşlerimizin katili de

Artık yazabiliyorum sevgili
Sana layık olmasa da harflerim var artık katili olduğum aşkın ağıdını yazacak harflerim
Sensiz yatağımı ısıtacak harflerim
Düşlerimi paylaşacak harflerim
Bir dram yazacak harflerim
Bir mahur bestenin güftesi olacak harflerim
Yalnızlığımı ve çığlık sessizliklerimi haykıran harflerim
Giderek yok oluşumu hazırlayan ve anlatan harflerim
Saat 4.36
Harflerimi seviyorum sevgili
O harfler ki birlesecek hece hece sen olacak hecelerim birlesecek seni tanımlayan bir kelime olcak kelimelrim birlesecek sana yazılmış ağıdın ilk cümlesi olacak cümlelerim birlesecek gözlerini anlatan bir gazelin ilk beyiti olacak beyitlerim birleşecek yok oluşumu anlatan bir hikayenin giriş paragrafı olacak
sonra o paragraflar büyüyecek büyüyecek içinde boğulduğum bir keder denizi olcak

ve ben denizde seni bekliyor olacağım sevgili

Gittin kelimelerim geri geldi
Safa getirse de benim beni boğsa da benim
Kelimelerimi seveceğim artık sevgili
Onlara sığınacağım artık

Bir demet gülde seni düşleyeceğim
bir demet gül de seni yaşatacağım artık