2010 -Ekim..

Vakit gece yarısı. Dışarıda müthiş bir fırtınayla beraber sağanak yağmur var. Duygusallaşmak, bilmediğim diyarlara gitmek istiyorum şu an. Bana bu yolculuğu yaptıracak bir kitaba ihtiyacım var. Kütüphaneme yaklaşıp göz gezdiriyorum sevgili dostlarıma. Birkaç dakika sonra gözlerim parlıyor! Çok tanıdık bir ismin eserini görüyorum. Sevgili Gülhun Ertilav’ın yine kendi rumuzuyla aynı olan “Su Misali” adlı şiir kitabını. Hatırlıyorum; Edebiyat Defteri’nin yaklaşık beş ay önce Ankara’daki toplantısında karşılaşmıştık. Öyle çok sohbet etme şansımız olmamıştı kendisiyle. Ama bu değerli kitabını imzalatarak bizzat ellerinden alma şansım olmuştu. Toplantıdan çıktığımda hemen göz atmıştım şiirlere, hepsi birbirinden anlamlıydı.

Gecenin bu vakti elime aldığım kitaba şimdi daha bir dikkatli bakıyorum. Hep yaptığım gibi ilk önce arka kapağına göz gezdiriyorum heyecanla. Burada sizi, hani “yüreğinin güzelliği yüzüne yansımış” derler ya.. işte o haliyle Gülhun Ertilav karşılıyor. Yazarla ilgili biraz bilgi ediniyorum arka ve iç sayfadan. Kendisinin, Gaziantep Kültür Sanat Edebiyatı Derneği üyesi olduğunu görüyorum. Öğrendiğim bir bilgi de yine Gaziantep de yayınlanan Kumru dergisinin genel yayın yönetmenliğini yürüttüğü. Ve yerel gazete ve dergilerde eserlerinin yayınlandığını da gurur duyarak okuyorum. Merakla içinde birbirinden lezzetli bir çok şiir bulunan kitabın sayfalarında dolaşıyorum. Sayfalarda büyük bir zenginlik var. Neredeyse şiirlerin tamamı birbirinden farklı! Kimilerini hece vezni ile yazmış, kimilerini serbest tarzda. İşte hece vezinli şiirden harika kısa bir parça…

Gül’ün başı dumanlı, yanmasaydı tüter mi
Gözün değdi gözüme,kalpte sızı biter mi
Sevda gelmişse başa, iki kelam yeter mi
Sadece benimle ol gözlerin yaşlanmasın
Hasret odu düşmesini yüreğim haşlanmasın
………….

Bu nefis şiirin ardından serbest tarzda çok beğendiğim bir şiiri okuyorum,
Ve bu şiirin bestelendiği notunu görüyorum alt kısmında.

GÜLÜ/VERSEYDİN

Bulabilse idim candan seveni
Aşkta ruh aradım sonra bedeni
Aramazdım asla çekip gideni
Ölürdüm uğruna gülü/verseydin

Gözlerim görmedi hasret büyüdü
Senden ayrı düştüm ömrüm çürüdü
Yüreğimi kara duman bürüdü
Ölürdüm uğruna geliverseydin

Sensiz yüreğimi çalmazdım taşa
Katlanırım elbet çileli başa
Bent olabilseydin çağlayan yaşa
N’olurdu ben gibi seviverseydin

Son nefeste çıkar bedenden canım
Ayrılması çok zor senden cananım
Gül yüzlüm derdinden olursa sonum
Bir kerecik bana gülü/verseydin

Unutamıyorum gülüm adını
Deseydin ki sensin gönlümün kadını
Silseydin bahtımın karalarını
Ne olur son defa geliverseydin.

İşte bu şiirlerde kah hüzün.. kah sevinç..kah umutla dolaşıyorum. Ve kitap bittiğinde yıldızlar parlak ışıklarını artık doğmaya başlayan güneşe devretmek üzere. Sevgili Gülhun Ertilav’a bu güzel kitabından dolayı gönülden teşekkür etmek isterim. 2010 Nisan ayında basılan bu ilk kitabı için bol şanslar diliyorum. Eminim ki bu kitabı elde etme şansını bulanlar şiirin tadına varacaklardır.