Yorumsuzum artık hayata...yaptım da ne anladı ki ...anlatsam anlamazlar ,sussam incinirim..Gözlerimde kaybederim çocuksu anıları,anım var diyemem avunmuşluğum var...Kaç gece nemiyle getirdi kapıma seni hınzır yalnızlıklar.Yorumsuzum artık geceye,güne yakarışım var...Bilinmezliğinin yalnızlığına göm şimdi yüzünü,yüzünü gömdün diyelim,kokun kalacak mı bilinenlere...Saçlarından tutup savursa seni bana bir deli rüzgar açardım tüm pencerelerimi ciğerime dolsun efkar...Yorumsuzum artık insanlara...Bir tek portre var hafızamda...ben anlatırım o dinler ,o yorumlar ben susarım...Haklıya hakkını ne zaman vermiş sezar...oysa ben ardından gül atanı değilim...Her sabah güneşe bakar ayçiçekleri...Ben yüzümü karanlık geceye döner seni beklerim..Kelebeklerin kanatları kadar kırılgan,ömürleri kadar kısa artık cümlelerim...Yorumsuzum artık hayata...anlatsam anlamazlar...sussam incinirim...

Gönderiyorum artık seni.Hoşçakal düşlerim...dolmasın gözbebeklerin,damlayamam ...Bende kaldıkça bitmez elemlerin hoşçakal düşlerim.Uğurlayamam seni bilirsin bir uğurlamaya daha dayanmaz bu bedenim.Ellerinde yüreğinin o acı kokusu,yaşamın acımasız uğultusu sarmışken bedenimi taşıyamam bu canda birde seni.Hoşçakal düşelrim...Göndermemem anlam yükleyemem üzgünüm açıklama isteme benden .Biliyorsun yorumsuzum artık...Anlatsam anlamazsın...Sana da susarsam daha çok incinirim...
Neyi anlatmamı istersin yüreğim...Sence değer mi bu hayat anlamsızlığını anlamlamaya.
YORUMSUZUM ARTIK...ANLATSAM ANLAMAZLAR...SUSSAM İNCİNİRİM..AMA...
ÖLMEKTENSE İNCİNMEYİ TERCİH EDERİM.....
Haydi şimdi gel üzerime gel gel de gör beni öldürdükçe doğduruşunu...vurdukça benim değil senin kan kokuşunu...kokuşmuş bir hayatsın sen...vurdun belki ama sen kokuyorsun..Ben susuyorum...