Değerli Dost!

Dünya malına, servetine,
Şöhretine, şehvetine, lezzetine,
Meşru ve makul,
İhtiyaç nisbetinde talip ol ve al.

Meşru sınırlar içinde kalarak kazanmaya çalış,
Fazlasını insan onuruna yakışacak tevazu ve olgunluk içinde ihtiyaç sahibi ile paylaş.

Seninde bir gün bir başkasına muhtaç olabileceğini asla unutma.

Test olunmak için gönderilmiş olduğun dünyada,
Yaşamak,
Vad edilen saadet-i ebediyeyi kazanmak için,
Donatılmış olduğun, dâhili his ve duygularını,
Islah ve terbiye et.

Harici imkân ve nimetleri,
Doğru ve yerli yerince kullan.

Her şeyde aşırılıklardan sakın.

Haset etme,
Hırs ateşine odun taşıma.

O ateşi söndürecek su dünyanın, malı, makamı, şehveti, şöhreti, emanet verilmiş olan serveti değildir.

Çünkü hiçbir şey bir diğerinin aynısı olmadığı gibi;
Hiçbir kimsede, bir diğerinin sahip olduğu her şeye sahip ve malik değildir.

Herkes aynı dünya içinde yaşıyor gibi görünse de,
Ancak herkes içinde kurduğu hususi dünyasının içinde yaşamaktadır.

Herkes temel iç güdü ve ihtiyaçlarda aynı görünse de;
Farklı bir fıtratta yaratıldığı gibi, farklı şeyler verilip, verilenler karşısındaki takındığı iman ve inkâr, müspet ve menfi tavır, isyan ve itaat, muhabbet ve adavet ile imtihan olunuyor.

Hayatı yaşamadaki yardımcıların,
Devamındaki ihtiyaçların temin ve istihdamına gücün yetmez,
İçine elinin girmediği, dışında cereyan eden hadiselerede gücünün yetmediğini sakın görmezden gelme!

Sen ihtiyaçlarını teminde muktedir olmadığın gibi, seni oluşturan hücre ve azalarının idare ve kontrolünde de gerçek manada hâkim ve söz sahibi değilsin.

Seni senin adına idare eden KÜLLİ İRADEYE TESLİM OL.