Aslan Efendi’nin yaramaz mı yaramaz, şımarık mı şımarık, saygısız mı saygısız Fehmi isminde bir oğlu varmış. Babası her zaman bu çocuğa nasihat edermiş. Ancak çocuk nasihatten hiç anlamazmış. Çocuğun kırdığı yumurta kırkı geçmiş. Ailesini, komşularını, arkadaşlarını kısaca herkesi canından bezdirmiş. Babasının söyledikleri nasihat bir kulağından girermiş diğer kulağından çıkarmış…
Nihayetinde Fehmi hukuk fakültesini bitirir ve köylerine komşu bir ilçeye kaymakam olarak atanır. O artık Kaymakam Fehmi Bey’dir. Babasının: Oğlum! Sen adam olamazsın.” sözcüğünü hiç unutmaz kulağına küpe yapar. Ancak makam, mevkiinin verdiği gurur ve kibir bedeninden dışarı taşmıştır.
Kaymakam olmak gerçekten güzel bir iştir. Görevlilerine şöyle bir talimat verir:
“Falanca köydeki Aslan Efendi’yi alın ve makamıma getirin.” Görevliler de söylenenleri aynen yapar.
Baba Aslan Efendi, oğlunun kaymakamlık makamına yaka paça getirilir. Oğlu Kaymakam Fehmi ayağa kalkar ve babasının ağzından hiçbir söz çıkmadan babasına der ki:
“Baba, hani sen bana daima adam olamazsın derdin. Bak! Ben okudum ve kaymakam oldum. Makamıma bak. Altımdaki arabama bak. Etrafımda çalışanlara bir bak” Der.
Baba Aslan Efendi de oğlunun gözlerinin içine bakarak şöyle bakar: “Oğlum! Ben sana, kaymakam olamazsın demedim, ben sana adam olamazsın dedim.” Der.
13. 09. 2010
Akdağmadeni