Gidiyorsun demek....
Dokunmayı isterdim saçlarına...son kez kucaklamalıydın beni o hırçın kollarınla...Gidiyorsun demek...Artık sabahlar daha da uzak olacak desene anne...Artık mis kokmayacak yatağım ,yastığım...Gidiyorsun demek...Söleyemdiğim anlatamadığım şeyler var daha sana içimde...Sen anlarsın değil mi anne ...Konuşmasam da anlarsın...Her gün uykularımda düşüyorum...Gelir elimi tutar kaldırırsın diye...Düşüyorum...Üşüyorum anne..Bak kara kış gene geldi dayandı kapıya...Penceremizde kuşlar da yok artık..Sen varken küçük ekmek kırıntıları koyardın ya sonra bana döner fısıldardın..."Yaptıklarını bana sölesinler diye iyi bakmalıyım onlara"...Ah bilsen nasılda korkardım...İçim sıra akardı korkular ...Şimdi düşünüyorum da korkacak çok şey yapmamışım anne...Asıl şimdi yapıyorum herşeyi,kuşlara kendim sölüyorum anne...Kendi kendimi şikayet ettiriyorum...Anneme söleyin gelsin diye...Gelmiyorsun anne...Bende vazgeçtim işte suçlamaktan kendimi...Hem sen üzülme diye hem de....

Bisiklete binmiyorum artık anne...Sen giderken ben ona gitmiştim...Nefret ediyorum bisiklete binmekten...Resimler yapıyorum sana...Kendimce hediyeler hazırlıyorum...Yeni farettim anne tüm hediyelerim senin resimlerin,sevdiğin kolyeler...bir de avuç içimi çiziyorum sana...Annem koklar avuçlarımı diyorum koklar da gelir...Ellerim artık terlemiyor geceleri anne tutan yok diye mi...

Gidiyorsun demek...Resimlerimi yanına aldın mı...Belki koklamak istersin benmişim gibi...Belki dokunmak istersin gene...Senin resmini vermiyorlar elime...Yıpranmasın diyorlar vermiyorlar anne...ama sen benimkini istediğin kadar tut istediğin kadar dokun anne...Bırak yıpransın...Ben yatamıyorsam resmim uyusun koynunda hissederim ben annene kadar yıpratırsan o kadar seviyorsun demektir beni...Büyük harfleri öğretiyor öğretmen sıra senin adının harfine geldi...Anne dedim "hayır güzelim o B" dedi...Sanki ben bilmiyorum anne ...Annem işte...Annem işte...Annem işte...