Eylül Eylül ne tuhaf ne nahif bir aydır..ne yazdır..nede sonbahar….sanki beşinci mevsimdir. Dağların eteklerine erken iner akşamlar..Ne yazın nede kışın çocuğudur..aralarda bir yerlerde kalmış bir ara mevsimdir.vedaların, tekrar yine buluşuruzların, belki..yinelerin mevsimidir..derlenip toparlanıp, rutine dönmenin zamanıdır..BİRİLERİNİ BİR YERLERDE BIRAKMA ZAMANIDIR..Tüm canlılar gibi insanda göçmendir,kuşlarda.Artık sıcak yerlere gitme zamanı gelmiştir.Göç hazırlığı var.
Eylülde bir nevi..yaylalara sahillere hüzün düşer … yağmurları aniden ve devamsızdır….. Yeşil; yavaş yavaş sarı, kahverengi ve kırmızının tonlarına göç eder..Elveda doyulmayan ve doyasıya yaşanmayan yaz günleri.merhaba hazan ve kış günleri.. Evet eylül girdi yaşantımıza.Hasat mevsimidir,bir yaz güneşinin altında olgunlaşır,üzümler,Tarlalarda hasat toplama zamanıdır.Göçmen işciler,tarlalarda,umutları var alınan ücretlerde,Bir genç kızın hayali alın terinin karşılığı,çeyizleridir düşleri.
Sılaya dönüşünde mutludur.
Ağaçlara,dökülen sararmış yapraklara düşer hüzün,Bir rüzgarla savrulur meçhule.
Bunu ekim, kasım izleyecek. Uzun bir kış ardından.. Umarsız gidişlere mecburuz..mecburuz..kaçış yok yaklaşan kıştan..….. Ancak, şairin dediği gibi, korkulan; gidip de gelmemektir , gelip de görmemektir beklide.. Neden yanlız kaldığını hisseder ki
insan sonbaharda..Hergün yollarda parklarda biraz daha varlığını hissettiren, ezici çokluklarıyla sararmış yapraklar..gidenleri dönmeyecek olanları hatırlatan, düşen her yaprakla azalan ömür..herşeydeki o sonlu oluş.. dürülen ömür defteri..ÖLÜME UĞURLAMAK sevdiklerinden birini .. sanki daha ağır sanki daha eylüle ait..fon .. dekor .. ölümle iç içe …BİTTİ..Uzaklarda yankılanan bir ezgi YAZ BİTTİ..HÜMEYRA DAN

Sizler eylülü nasıl bekliyorsanız öyle kabul edin.