sevmek aşkın kendisi olmaktır,
uçan kuşun ne hissettiğini anlamaya çalışmaktır..
göz gözü görmezken siste
rehber olmaktır sevgi adına.yüreğini açmaktır her renge.
ve yaşamak,baktığın gökteki buluttur,
üstüne bastığın topraktır
avucunda beslenen serçedir...yaşamak.
Gökyüzünde dünyayı yaşarken,sonsuz özgürlüğümle birlikte,yaşamı arıyordum ne olduğunu bilemeden.
Bir su damlasıydım,güneşin ışıklarında renklerle oynayan,karanlıklarda yıldızlarla konuşan.mutluydum rüzgarla birlikte maviliğe savrulurken,mutluydum kuşlarla birlikte kanat çırparken,mutluydum gökkuşağı olup renkleri saçarken.
Takılmışken bir bulutun peşine,görürdüm yaşayanları yeryüzünde,hepsi zamanla koşar gibi,hep birşeylerin peşinde.bazen bir kuşun kanadına karışır uçardım onunla,rüzgara karışı çığlıklarla birlikte...
Yaşamı sorardım kuşlara,nedir diye;özgürlük derlerdi bana.göklerde özgürce kanat çırpabilmek,rüzgara başkaldırmak,ama yağmur yağdığında özgürlükleri elinden alınır.ağrlaşan kanatları daha fazla çırpınamazdı damlalar karşısında,sığınırken bir kaya kovuğuna,özgürlüklerini teslim ederlerdi,yağmura sessizce...
Ufacık bir damlaydım,bulut oldum,toprak oldum,deniz oldum,okyanus oldum kapladım tüm dünyayı canlılığımla.dalgalarla oynarken derinliklere karıştım,derinliğin sesizliğinde güzellikleri buldum...Bir kuş gibi özgürce,bir nehir gibi delicesine akarak,bir deniz gibi sınırsızca sevdim tüm evreni.Sizde hep Sevin Sevin sınırsızca....