Uzak şehirlerin en sıcak sonbaharı...Hoşgeldin dünyama.

Gelişinle neleri değiştirdiğini,ne çok üzüntüyü yerle bir ettiğini bir bilsen.

Meğer bunca süre yaşamak değilmiş yaptığım.

Ben doğduğumdan beri seni bekliyormuşum.

...Ve işte geldin.Gözlerimdeki ışık senin eserin...

Ya saçlarıma ne demeli.?

Ellerini istiyorlar sürekli,o sıcacık ellerini.

Artık eminim,senle yaşlanmalıyım.

Ömrümün sonuna kadar hep aynı gülücükleri görmeliyim karşımda.

Başka bir yüze bakmamalı gözlerim.

Onlar daha mı yakışıklı,bırak olsunlar.

Başkaları genç mi kalmış,sen yaşlanmalısın,biz yaşlanmalıyız.

Çirkin olmalıyız belki de, ama hep mutlu.

Senle mutlu olmak bilirim ki mutlulukların en güzeli.

Sen dünyayı bir kişinin gülüşleri arasına sığdırmak nedir bilir misin?

Öğreneceksin.

Beni benim sevdiğim kadar sevmediğine eminim ama eminim seveceksin.

Seveceksin benden gelen her türlü şeyi,çirkinliklerimi,güzelliklerimi,tüm hallerimi...

Çünkü benimsin,olmak gereken yerdesin.

Benimle olduğun her saniyenin ayrı bir anlamı var kalbimde.

Başkalarını umursamıyorum artık,tek derdim oldun.



Hoşgeldin,hiç gitmeyeceksin değil mi?

Gidersen dayanamam,eğer gitmek için geldiysen yol yakınken dön.

Beni kendine alıştırır da gidersen silinirim.

Bilirsin seni ne çok sevdiğimi.

Gitmek için gelmedin aslında ama korkuyorum.

Ben kimseyi kendimden çok sevmemiştim ki.

Az sonra geleceksin.

Saatler öncesinden pencerenin önüne kuruldum bile.

Bana gelirken attığın adımları izlemeliyim çünkü.

Sonra o bana özel gülümsemeni görmeliyim.

Aşağı inmeli ve seni karşımalıyım.

Ah mükemmel insan içim içime sığmıyor.

Sen gelmiyorsun da bahar geliyor sanki, öyle mutluyum,öyle kıpır kıpır içim.

Beni bugüne kadar hiç üzmedin ki zaten,benim olmazken bile.

O yüzden hayata daha da bir bağlanıyorum.

Seninle her yola çıkarım.

Hoşgeldin saçlarının rüzgarıyla savrulduğum...

Ne iyi ettin de geldin.