Üzülüyordum ilk zamanlar.Nasıl ama nasıl terk ederdin ki beni?Biraz megolomanlık mı vardı bende de?
Yinede anlam veremiyordum benden gidişine.bitti deyişine.
Bir sürü soru çaktı beynimde. Soruları eviriyorum çeviriyorum olmuyordu.Terkediş cümlelerini tekrarlıyordum kendi kendime.Yorumluyordum saatlerce.
Arada bir" yok O aslında bunu demekle şunu demek istedi",yada ben yanlış anladım aslında şunu demek istemiştir.falan filan işte.
Arkadaşlarıma anlatıyorum terk ediliş sahnemi,en dramatik filim sahnelerine taş çıkaracak cümlelerle.
Mide ağrıları,kramplar içinde ,bitmez tükenmez sorularımla,sorunlarımla onlarıda canlarından bezdirmiştim.Tek sohbet konusu sen ve gidişin.
Yüzüme karşı bir şey demiyorlardı sağolsunlar.Arkadaşız ya iyi gün kötü gün misali.Eee bundan kötü gün olur muydu?
Ama belliydi hallerinden , ses tonlarından,bakışlarından bunaldıkları.
Kimin umurundaydı ki?

Her defasında bozuk plak gibi anlatıyordum aynı sahneyi.Bazen olmasını istediğim gibi değiştirip sahneyi gerçekten öyle olduğuna kendim bile inanıyordum.
Belkide öyle olmasını istiyordum.

Sonuç gitmiştin benden.Ne kadar inkar etsemde , kabul edemesemde gitmiştin.

Sen gitmiştin gitmesinede bilmediğin bir şey vardı ki ben kalakalmıştım.
Birbaşıma,yalnız,şakın,ürkek ve çaresiz.Ağlamıyordum.kızmıyordum.Ama şu lanet olası mide ağrısı(burdan şunu çıkardım ki
aşk ile mide arasında bir bağ var kalple ilgili olduğu yalanmış)
Zamanı ,mekanı,mevsimi herşeyi unutmuştum.
Mide ağrısı ve tek soru ile cebelleşiyordum.Nasıl olur ?
Hani çok seviyordun?Ne yani artık sevmiyor muydun?.Bu nasıl olur? insan ya sever ya sevmez di.Severken birden ne değiştiki sevmez olunmuştu.
Bir yanlışlık var dı bu işte.....


VE ZAMAN GEÇTİ.....

Biliyor musun çok zaman sonra anladım.Terk edenin asıl sen değilde ben olduğumu. Aslında
sen değildin beni terk eden,bırakan,Doğrusu ben senden gitmiştim.
Gitmiştim çünkü senin istediğin gibi olmamıştım,hep kendim olmayı diretmiştim.kimse için bu sevdiğim dahi olsa vazgeçmemiştim kendimden,dünyamdan.Yani ben seni zaten terk etmiştim.
Sana kalan ise tek seçenekti....
işte o zaman gitmek istedin.Mecburdun.İşte şimdi taşlar yerine konmuştu.

Beni terk ettiğini sanan eski sevgili, geç de olsa anladım.Asıl terkedilenmiş terk eden.
Seni ,bir başına bıraktığım için acı çekmelimiyim?,üzülmeli miyim?
Tuhaf ,ne acı çekiyorum,ne de üzülüyorum.

Mide ağrılarım da yok.......

Ya beni olduğum gibi sevip yanımda kalacaktın,yada gidecektin sen gitmeyi seçtin.

Ne diyebilirim ki ?
uğurlar ola.........


Bu kendini beğenmişlik ise

kendimi beğeniyorum.

var mı ötesi..:)))))