Vııııızzzzz Vııııızzzz küçük arı uçmayı yeni öğreniyordu.Ama her seferinde minik kanadı dallara çarpıyor ve canını acıtıyordu.Yaşadığı hayal kırıklığı ile arkadaşlarından uzaklaşıyor ve gittikçe yalnızlaşıyordu.
Güneşli güzel bir gün yine bir uçuş denemesi yapmak için,bir çiçeğin yapraklarına konmak istedi.Fakat her seferinde olduğu gibi kendini yerde buldu.
Bir çiçeğe konmuş onu seyreden Pembe(kelebek);merhaba küçük arı dedi.Pır Pır yalnız olduğunu düşünüyordu.Aniden duyduğu bu sesle irkildi.Kelebek ona doğru yavaşça uçarak korkma dedi.Benim adım Pembe Kelebek .Benim de senin gibi küçük kanatlarım var.Uçman konusunda sana yardım edebilirim.Ve Pır Pır ile Pembe arkadaş oldular.
Pembe:Bak Pır Pır kardeş dedi.Biz kelebekler,arılar,kuşlar,havada uçan küçük canlılarız.Uçmak bizim doğamızda var.
İçinde yarattığın korkunu,kanatlarının özgür çırpınışlarında yeneceksin.Haydi gel,beraber uçalım şimdi dedi.Ve bir kaç uçuş denemesinden sonra Pır Pır; yeni arkadaşı Pembe ile özgürce,bir çiçekten diğerine neşe içinde uçuyordu.