Ev sesizdi .

Masanın üstündeki duvar saatinin tiktakları sesizliği bozuyorsu sadece.

Kadın ve adam bir masanın iki ucunda oturmuşlardı.

Bir şişe şarap açılmış masanın iki ucunda oturan kadın ve adam birer kadah doldurmuşlardı.

Bir kutlama mı vardı acaba.

Ama o ne bu sesizlik bir kasfet havası sanırım bu kutlama değil acı bir veda idi.

Kadın gözlerini onundeki tabaktan kadırmıyordu ince uzun narın siyah ojeli parmakları kadehin etrafında sesizce geziyordu.

Adam kadına bakıyor her hareketini sanki aklına kazıyordu. Nefes aldı adam bir şey söyleyecek gibi.

Sonra sustu yutkundu. kadehine baktı .tekrar kadına baktı sonra başını önune egdı

Kadın bakışlarını kaldırdı sonra oda aynen nefes aldı dudakları kırmızı dudakları aralandı parfumunun kokusunu hissetti adam ta uzaktan.

Adam kadını sevmişti hemde cok ama ..

kadın da adamı çok sevmişti ama ...

kadın gözlerini tekrar yere indirdi.

Sesizliğinde odanın aslında haykırışlar vardı neden biz yok olduk diyordu her ikisininde hücreleri.

Sonra adam ayağa kalktı.

Kadına tekarar baktı parfumunu içine çekti. Boyle olmamalıydı dedi. Kadına

Kadın ses cıkarmadı hatalıydı. Sustu .

Adam son kez kendini zorladı erkekti hislerini gömdü sesi tıtrıyordu. "Elveda " dedi adam ve odadan cıktı.

Kadın elindenki kadehiyere düşürdü,titredi yüreği, titredi.

Adamı sevmişti ama hata yapmıştı biliyordu.

Adamı kendisi kaybetmişti.

Kadın gözlerindeki yaşları tutamadı ve hüngür hüngür ağlamaya başladı.

Artık dönüş yoktu. Aşk bitmişti.Hemde bir hiç uğruna . Kadın bunu çok iyi biliyordu