Gazetemiz okuru yazmış, AYNEN KOPYALIYORUM:

“- İYİ GÜZEL DE, “ diyor ve devam ediyor: “ BEYFENDİ YAZINIZI OKUDUĞUMDA OLDUKÇA SIRADAN VE KLASİK GELDİ.NE KADAR DA DÜRÜSTÇE ARAŞTIRIP ALÇAK GÖNÜLLÜLÜKLE YAZMIŞSINIZ,ACABA SİZİN KIZINIZ YA DA OĞLUNUZ KURSUNA EKSİKSİZ DEVAM EDEREK Mİ ALDI EHLİYETİNİ?YA DA BUGÜN AÇIKÖĞRETİMLE HAKİM, KAYMAKAM GİBİ ÇOK ÖNEMLİ GÖREVLERİ İCRA EDEN KİŞİLER YETİŞTİRİLİRKEN; İLKOKUL SEVİYESİNDE HAZIRLANAN KONULAR İÇİN NEDEN DEVAMIN BU KADAR ÖNEMLİ OLDUĞUNUDA AÇIKLAYIVERSEYDİNİZ DAHA AYDINLATICI OLURDUNUZ.SELAMLAR.”

www.bizimkaradeniz.com.tr/article.php?id=362

Okurumuz Mustafa Bey, eleştirisinde haksız ama serzenişinde çok haklı. Hem de çok.

Kızımın değil de yanımızda okumakta olan yeğenimin nasıl aldığını anlatayım:

Kardeşimin, yani yeğenimin babasının, fabrikadan aldığı otomobilinin geçici plakasını alıp, daimi plakasını taktırmasının üzerinden henüz üç gün geçmişti. O direksiyon sınavı günü misafir gelmişti. Benim de işim yoktu.

Sınav başlamadan önce sınav güzergâhına varınca:
“- Haydi, bize bir tur attır bakalım kaptan,” dedim.

Her şey mükemmel gidiyordu. Ta ki ben ona ‘U’ dönüşü yapmasını söyleyinceye kadar.
Yeğenim, yola değil, karşı taraftaki petrolün trotuarına çıkıp koca reklam panosuna toslamasın mı.. Allah’tan koca direk otomobilin üzerine değil, yola düştü.

Tutanak tutturmak için yakındaki polis karakoluna gittim.
İğnelemek için gözlerim aradığında yeğenim yoktu ve babası ‘şoka girdiğinden eve gitmiş’ olabileceğini söyledi.

Yarım saat sonra yeğenim geldi. Nerede olduğunu sordum. O ‘şok’la direksiyon sınavına girmiş.
Sınava girdiği otomobili göstermesini söyledim; gittik ve gösterdi.

“- ……… Önaçan kaç puan aldı?”
“- Aaa müdürüm, yeğenine başarısız puan veremezdik herhalde; doksanbeş.” demesin mi bir tanesi.

Petrol reklamı yoldan çekilmiş ama otomobil olduğu yerde duruyordu. Göstererek:
“- O otomobili bu başarılı sürücünüz o hale getirdi. Elli puan bile çok buna. Değiştirin hemen. Yoksa ikinizle de çok uğraşırım ve bir daha bu komisyonda görev alamazsınız.”
Değiştirdiler. Altmış beş puanla başaramadı.

On beş gün sonra yeğenim oğluma sınava girdiğini ve başardığını söylemiş.
M. Eğitim’e, ilgili şubeye gidip, daha iki sene yeğenimin otomobil kullanamayacağını, belgelerinin işleme konulmamasını söyledim. Elbette öyle bir yetkileri yoktu. Ama:
“-Tamam,” dediler, gülümseyerek.

Müfredatın ilkokul seviyesinde hazırlanmış olması herhalde bu toplumun isteği ve suçu değil Mustafa Bey.

Ben, trafikte otomobil kullanmayı az Fransızcamla bir Fransızca trafik kitabından öğrendim. Mükemmel hazırlanmıştı. Hafızamda kalan, unutamadığım bir sayfa vardı.
Dört tekerlekli motorlu bir araçla viraja girmeden önce ve virajda frene nasıl basmanız gerektiği renklerle çok güzel ifade edilmişti ve onu anlamak için diplomaya gerek yoktu.

Öyleyse ne mi yapılmalı?
Bir sonraki yazımda…

Yüksel ÖNAÇAN