Nasıl bir yolsun ki öyle çıkmazlarla birleşik? Çıkamıyorum kurtulamıyorum içinden, mahkum gibi hissediyorum kendimi... Çekilesi bir cezam var ve çekiyorum.
Bilmiyorum nezaman af çıkar bize, bundan sayamıyorum ŞAFAK!...
Buralarda mahkum kalmak çok zor inan ço...k. En çok da bitiren.. DENİZ’İM’İ görememem, dalgalarında kayıp olamamam.
Birtek Gükyüzü görünüyor burdan birtek HİLAL! Birde onu yanlız bırakmayan yıldızlar. Aradabir de dolunay geliyor ’üzülme kardeş buda gecer’ diyor. Birden umutlanıyor,inanıyorum ve ’ geçmez kardeş ’ diye delice söyleniyorum.
Ve anlıyorum boşa bu öfkem, boşa bu kürek çekişim; denizim bile yokken.
Şimdi; yırtılmış umut zulamda kalan bir kaç tutam umutla, oturduk bu yolun soğuk kaldırımına, sabırla bekliyoruz çıkarı olan bir yol daha...