KENDİMCE…

İnsanın kendisi hakkında kendiyle ilgili, kendisine ait bir şeyler yazması hele hele öz-eleştiride bulunması gerçekten zor bir zanaat.Nietzche Böyle Buyurdu Zerdüş’de derki; ‘insanın acılı günlerinde mutlu günlerini anımsaması kadar acu bir şey olamaz.’
Benim hayatımda da başkalarının öykülerinde olduğu gibi bu acılı hatırlayışlara sık rastlamak mümkün. Demek ki insan psikolojisi zor zamanlarda mutlu günlerini hatırlıyor yada hatırlatılıyor.Serlevha olacak günler geçiriyor insan hayatının bazı dönemlerinde.Eğer hayatınızın bu dünyayla sınırlı olmadığına inanıyorsanız,’öte’lere ait bir inanç biçiminiz, bir aidiyet bağınız varsa Avlarlı Mehmet Efe gibi sizde başınıza gelenleri sukünetle izler ve ‘lütfunda hoş kahrında hoş dersiniz.’ Bu müthiş bir incelik müthiş bir derinlik hani derler ya kıldan ince kılıçtan keskin tam işde öyle bir yaklaşım.Düşüncenin doruğundan başka bir şey değil… Varlığın doruklarında gezinirken’ dağları yaratan sen değilsin’dedirten yokluk ve hiçlik sınırlarında ise ‘şüphesiz her güçlükle beraber bir kolaylık vardır’şuuruna erdiren bir bilinç… İçinden geçtiğimiz bereket dolu ayların rahmet ve mağfiret ikliminden ve de yaklaşmakta olan Ramazan ayının ruhumda oluşturduğu o heyecan ikliminden olsa gerek,bittim tükendim dediğim anda sıkıntıların en uç noktalarda kolaçan eddiği zamanlarda ‘her güçlükle beraber bir kolaylık vardır’şiarıyla irkiliyor hayatı bir bütün ve hatta ‘öte’yle bağı koparmadan düşündüğümde ‘dünya hayatı bir oyun ve oyuncaktan ibarettir’ noktasına kendimi getirdiğimde sükun vadilerine yelken açıyorum.

Evet hayat uzunca bir koşu. Ama esefle belirteyim ki;yarış atına dönüştürülmüş modern insan bu modern yaşama biçiminden baş döndürücü hızla gelişen hızına yetişemediğimiz modern yaşama paradigmalarının zincirlerinden kendini ancak sahici bir limana atarak sükunet bulacaktır.Dr. Kemal Sayarın dediği gibi ‘yavaş güzeldir.’ İnsanı özbenliğinden koparan ayartıcı şaşırtıcı abluka altına alan tüketim çılgınlığından tüm modern mülahazalardan farklı bir dünyaya kapı açmanın önşartı sakinleşip,yavaşça serinkanlı bir biçimde bir mola verip insan tekinin ‘kendi’ si olmasıdır diye düşünüyorum..

‘kendimiz olmak ‘dileğiyle...