Bu senden gelen ilk haber
bugün mektubunu aldım
sevinçten çıldırıp da
donakaldım...Âye

açıp baktım zarfa
ne pul ne damga
sakın sen bunu
mektup sanma
aldanma!

kâğıdın orta yerinde
sadece iki cümle,
senin sevda tarzınla
yani
kendi el yazınla

-Bekle geliyorum
-Seni seviyorum ...

diye yazmışsın...Âye

ne adres ne tarih
bir kelime iki hece
ismini yazmışsın
sadece...Âye

Ne çok haberlerin varmış bana
ne kadar da uzun yazmışın öyle
sürüp gitmiş günlerce
Kim bilir ne kadar
kaç gün kaç gece...

iki uzun cümle
derinlerden gelen hece
öyle bir mektup ki
baştan sona bilmece
ama hepsini de
çözebildim...Âye

Ellerin kınalı belli
kokusu sinmiş kâğıda
harflerden sesler duydum
benziyor acı bir ağıda

yazarken ağladın mı...Âye

saçından bir tel düşmüş
zarfın içine
parmağımla yokladım
elime alıp saçını
uzun uzun kokladım
saçının o tek telini
hatıran diye sakladım

saçların siyah mı..Âye


ne bildin
çiçeklerden resmini yaptığımı
başına taçlar taktığımı
hep seni aradığımı
sana yandığımı

ne bildin canım
seni gözlediğimi
ne bildin gülüm
çok özlediğimi...Âye

Günde beş kez okuyorum
bitip tükenmez mektubunu
günde beş kez tazeliyorum
bitmeyen umudumu da
Gelmiyorsun... Âye

sanadır bu sevdam
bekletme beni daha
kim bilir belki çıkamam
geleceğin sabaha!

Gelsen de gelmesen de
seni hep beklerim
ben seni yine severim
yine severim...Âye

takıldı bir kez peşine
seni hep arayacak sâyem
seni bir gün elbet
bulurum...Âye’m


*sâye:gölge



Muzaffer Yıldırım
24 Mayıs 2010