Anlamsız şikâyetleri olmazdı, istekleri de ama minik sürprizlere bayılır çocuk gibi sevinirdi. Elimden geldiğince mutlu etmek için çırpınır türlü oyunlarımla da bazen canından bezdirirdim. En çok da öptüğüm zaman kızardı. Abdest aldığı vakitler özellikle, öyle güzel kokardı ki kınalı saçları, illaki bir yolunu bulur soluklanırdım saçlarının ve başına örttüğü oyalı beyaz tülbendinin kokusunda.

Kimi zaman kayıtsız kalırdı, işte o zaman bilirdim yaptığım şakalardan ve takılmalarımdan büyük keyif aldığını. Bir gün üzerinde balık resimleri olan bir tane su bardağı aldım ve gururla teslim ettim ellerine, ne kadar mutlu oldu anlatamam. Her bayram mutlaka yeni kıyafetler alır, bazen de en sevdiği renk ve desenlerden kumaşlardan kendim dikerdim. O gün onun keyfini izlemek için bütün işlerimi ertelerdim.


Özel bir insandı, çok zeki ve bir o kadar da alıngandı, eşimde rahatsız olduğu için ikisinin arasında mekik dokurdum tabiri caizse ama hiç yorulmaz hiç şikâyet etmezdim. Belki de yaratanın bütün güçlüklerle baş edebilmem için verdiği doğaüstü bir güçtü bilmiyorum. Bir gün kızım dedi tırnaklarım uzamış keser misin.? Tamam, anacığım dedim şu yemekleri ocağa koyup keseyim. Dedim ya alıngandır diye alınmış, başlamış cebindeki çakıyla orasından burasından kesmeye, biraz da derin kesince tırnak diplerinde bir iki gün ağrı hissetti.

Ertesi sabah beni göz doktoruna götür dedi, bu gün olmaz demek ne mümkün, işyerine gelip işleri düzene koyduktan sonra anacığımı hastaneye götürüp vakit kazanmak için de hocadan randevu alarak oralarda yormak istemedim. Hemen ameliyat olacak dedi doktor. Katarakt’ı neredeyse elli yıllık olmuş, üstelik her iki gözünde de. Peki dedik, size gün vermek için arayacağız dediler ve bir hafta sonrası ameliyatta kullanılacak merceğine kadar bütün tıbbi malzemeleri reçete edip elimize verdiler, neyse gözlerden birinin kataraktı alındı üç ay sonra da diğerini alacağız dediler ona da tamam dedik.


İkinci göz ameliyatına ilkinde deneyim kazandığımız için daha rahat gittik. Diğer gözdeki kataraktta alındı ve anam benden bile net görmeye başladı. Hastanede yattığı günlerde hastane yemeğini yemediği ve başhemşire de çok sevdiği için hep evden getiriyordum yemeğini, bir gün ne olduysa olmuş, hastanede hastanın biri dışarıdan getirilerek yedirilen yemek yüzünden hayatını kaybetmiş o günden sonra meyve suyu bile almadılar kliniklere. Tabi anam da hastanenin yemekleriyle yarı aç yarı tok idare etmek zorunda kaldı ama bir gün benden sütlaç istedi. Yasak olduğunu bile bile istediğine göre nasıl getiremem diyecektim.

Eve gelip hemen sütlacı kaynattım, biraz ılındıktan sonra yarı kâse yarı kavanoz benzeri bir kaba koyup anacığıma götüreceğim ama güvenlikten nasıl geçeceğim işte asıl mesele bu. O gün yastığını istemişti, hastanedeki yastığın kokusunu beğenmemişte. Büyükçe bir poşetin içine yastığı rulo şeklinde yuvarlayıp yerleştirdim, ortasına da sütlaç kavanozunu, en üste de birkaç parça içlik giysi. Hastaneye geldim, güvenlik elimdeki poşette ne olduğunu sordu iştahla uzattım, çamaşırları görünce tamam efendim geçebilirsiniz dedi. Aslında çok utandım bir şekilde bir insanın güvenini kötüye kullandığımı düşünerek ama öte yandan anamın gazabından kurtulmak için de yapmak zorundaydım.
O sütlacı yerken Başhemşire geldi…. Ne o teyze güvenlik hemşerin miiiii diye öyle bir kahkaha patlattı ki, odadaki herkes kırıldı gülmekten. Sevgili anacığım hiç istifini bozmadan devam etti yemeye… Şimdi düşünüyorum da yasaklar gerçekten çiğnenmeli mi?
Elbette hayır ama bu kadar masum bir istismardan kime ne zarar gelebilir ki…
Nur içinde yat canım anam 2003 yılının bu aylarıydı seninle bunları yaşadığımız zaman şimdi yoksun….Bense seninle geçen güzel anılarımızla yaşıyorum. Mekânın cennet ruhun şaadolsun…