Kocaali’nin deli denizine sevdalıyım. Öyle bir sevda ki bu tüm kış boyunca o gizemli ve büyülü dalgalar aklımdan hiç çıkmaz. Bir an evvel yaz gelse de o deli ve çılgın denize kendimi atsam derim. Öyle bir sevda ki suya girdiğimde saatlerce dalgalarla oyun oynarım ve zaman hızla kayıp gider.

Ve köyümün güzelliği. Aslında ilçe ama ben köy olarak düşünüyorum, benim için küçük bir köy yaşantısı çünkü herşey doğal. Sütü köylu kadınlarımız sağıp getiriyor, sebzeleri ise dalından satın alma şansımız var, karpuz deseniz aynı kısaca tüm sebzeleri doğal olarak alabiliyorsunuz. Bu yüzden kendimi çok şanslı görüyorum.
Ve doğal yaşam ; yani yazlıkta yaşamak demek maskesiz yaşam, olduğun gibi yaşam..
neysen o..
Şehir yaşamı bana göre maskeli yaşam. Hepimiz istemesek de bu çarkın içindeyiz. Yüzler maskeli, tavırlar maskeli, hatta yürüyüşler bile..
Ama köyde ayağın çıplak, üzerinde neredeyse bir çuval..
yürü yürü yürüyebildiğin, koş koşabildiğin kadar kadar ..kim tutar seni..

Güneşin denizden doğup, denizden ampul gibi ışık vererek battığı tek yer Kocaali..
Evet! gerçekten inanılmaz renklerle ve harika bir batışla büyüleniyor ve kımıldamadan hatta göz kıpmadan izleyebiliyorum Ve yine oradan her ayrılışımda hüzün duyuyor, ruhumu , kalbimi bırakarak dönüyorum.

Kocaali Sakarya ilinin ilçesidir. İstanbul’a 2 saat mesafede, 14 km uzunluğunda ve 500 metre genişliğinde kumsala sahip bir cennet diyarı.
Maden deresi ve Melen ağzı en sevdiğim yerler. Bu iki yerin yeşil tonlarının güzelliğini anlatamam, kelimeler yetersiz kalır bu doğal güzellik karşısında.
Melen nehri rafting alanıdır ve balık için çok elverişlidir.
Ayrıca Yenimahalle yöresinde salaş balık restoranları, hem çok ucız hem çok keyifli
ve yol üzerinde yenimahalleye gelmeden nilüferler diyarı .Veya cennet diyarı da denebillir.
Nilüferlerin arasından hayallere yolculuk..Motorlar sizi sevdalı yaşama bırakabiliyor...

Ayrıca ilçenin en önemli gelir kaynaklarından biri de fındık ve balıkçılıktır.

Kocaali’ye kurulan siteler köye hayat vermiş ve ekonomisine önemli ölçüde katkısı olmuştur.

Şimdi bu güzel ilçenin deli denizine bir şiirle yazımı sonlandıracağım.

Denizim dalga dalga
ve köpük köpük.
köpük çekilir, çekilir
kıyıda kalır, kum taneleri ve
deniz kabukları.
İrili , ufaklı..
etrafımda dolaşırlar
ayaklarıma batarlar.
kanatır ve canımı acıtırlar...
Bazıları sahte, bazıları içten
aynı dostluklar gibi...
dalgalar
bazen hırçın
kimi zaman yüzüme ,
kimi zaman yüreğime çarpar
aynı bir tokat gibi...
bazen sakin ve duru
aynı okşayış gibi... sevmek gibi...

canan demirel