Kizim kücük bir serce yavrusunu bulmus;sanirim yuvasindan düsmüs,yardima ihtiyaci oldugunu düsünerek eve getirmis.Bu sayede tanistik kücük serce yavrusuyla...Annesi az cok ögretmis ucmayi..Bu serceye nasil yardim edecegimiz hakkinda bir bilgimiz yok..:(

Bu yasima kadar hep disarda gördügüm sercelerden biri suan dokunabilcek kadar yakinimda ve yardim bekliyor bizlerden...Evimizde iki tane muhabbet kusumuz var ama hic böyle bir sey basimiza gelmedi...Ona zarar vermekte istemiyoruz yardimda edemiyoruz.Yanina yaklastigimizda hircinlasiyor o ürktükce biz ondan bir adim uzakta kalmak zorunda kaliyoruz...sanirim ayaginda ve kanadinda sorunu var,Koca dünyada onunda bir annesi var.Su an yaninda olsa ona nasil yardim edecegini bilirdi :(


Bende bir anneyim annelik ic güdüsü ile olur olmaz aklima geliyor acaba, sercenin anneside onu arayip agliyormudur..Offf...! Biz insanlar bazi konularda sansliyiz.Düsünün bizim yavrumuza birsey olsa en azindan arama sansimiz var en yakin karakol,hastane v.s oysa o masum serce, yavrusunu su koca dünyada nerde arar? kime sorar?


Serceler bir gün mutlaka yavrularindan ayrilirlar ama hayata dogaya hazirlayip öyle birakirlar.....Ne olcak kücük serce bilmiyorum.ALLAH hayvan insan ayirmadan her anneye icgüdüsel bir annelik duygusu vermis.Tek aklima gelen sey yagrin kücük serceyi bir doktora götürüp yardim almaliyim... Iylestigi ilk gün (dilerim iylesir)Dogasina saglikli bir sekilde ugurlariz düsüncesindeyim.


Ümid ediyorum Özgürlügüne kavustugu ilk gün annesine kavusur ve anne sercenin gözyaslarini dindirir...Yüce ALLAH´im yeryüzündeki tüm anneleri yavrusundan bir nefes bile ayri birakmasin...