4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
5361
Okunma

Soğuk bir mart ayı idi.Siyah bir reno taksinin koltuklarını yatırmışlar,
yatak haline getirmişlerdi.Bir battaniyenin içinde yatar halde seni taşıdılar arabaya.
Üstüne bir battaniye daha örttüler.Halsizce bir el salladın acaba sende
biliyormuydun nereye gittiğini ve ne zaman geleceğini?İstemişmiydin gitmeyi
ve geri dönmemeyi.Çocukluğumun utangaç ve sıkılgan dönemleriydi hayal meyal hatırlıyorum
Ne fırtınalar esti yüreğimde,ne tufanlar koptu ne seller aktı duruldu.Beni hiç
kimse anlamadı,hiç kimse anne ahh anne ahhh hiç kimse anlamadi...
Gittiğin günden bu yana çok şey değişti.Adını sayıklaryarak öldüğün
oğlun ALİ büyüdü şimdi,polis oldu.Hani o sarısaçlı kızın vardı ya
zayıf cılız kızın adı EMİNE şimdi oda anne .4 tane kızı var.Beni sorarsan bende anneyim
ama seni çok özlüyorum.Hani birde deli kız derlerdi ablama
KEZBAN ablam o hala çılgın ve deli.Ama biz hiç gülmedik sen gideli.
Birde şu büyük oğlun EMİN ah birde adı gibi kendide emin olabilseydi.
Her yerde hor görülmenin öksüzlüğün bedenimize buz gibi yapıştığı bir çocukluk yaşadık,
Arzu edipte isteyememenin acıkıpta yiyememenin,susayıp suya hasret kalmanın
ne demek olduğunu hepimiz çok daha iyi biliyoruz.Uzun ve yalnız garip bir
çocukluktan sonra kimi eşikte kimisini beşikte bıraktığın yavruların
şimdi koca adam oldular.
Zaman zaman rüyamda görüyorum süretini hiç hatırlamıyorum.En olmadık zamanlarda
aklıma geliyorsun.Özlediğimi ne kadar derinden hissediyorum.Sana ömrümün
her anında ihtiyacım var.tıpkı çocuklarımın bana ihtiyacı olduğu gibi.
Ellerinden öpmeyi çok isterdim.Evimin bir köşesinde oturmanı ve sana hizmet
etmeyi istedim hep.Bu gün annelerin günü
senin günün mekanın cennet olsun.Yüreğimin baş köşesindesin ALLAHIM seni sevdiği
kulları ile beraber eylesin.ANNEMİ RAHMETLE ANIYORUM...
Annesi olanlar kıymetini bilsin,varlığının bir nimet olduğu ,tüm anaların ellerinden öpüyorum.
DUDU BAYRAM 10 MAYIS 2009