Gel artık lütfen. Bak en sevdiğin yemeği yaptım. En çok merak ettiğin filmi taktım. Bekliyorum, gel gör en sevdiğin elbisemi giydim yine.
Aldığın çiçekler vazoda. Gittiğinden beri yatağımızda yatmıyorum. İçimden gelmiyor saçlarımı taramak. Duvarlar senin adını haykırıyor kulağıma kulağıma. Her şeyde hala senin kokun var. Dön artık lütfen.
Kızardım hep evde sigara içmene. Gel ne olur, istediğin yerde içersin sigaranı, söz kızmıycam. Hem istersen yatağın sağ tarafında da sen yatabilirsin.
Karışmıycam sana, gerçekten. Yeter ki gel, yanımda ol. Sensizlik dayanılası bir şey değil. Dön, kahvaltını yatağına getireceğim, öperek uyandıracağım seni söz. Gel artık. Yaşanılmaz oldu bu ev sensiz. her şeyde biraz sen varsın çünkü.
Gözümde yaş kalmadı. Yeter, gel. Aynaya baktım rimelim akmış. Üzerimde sadece senin gömleğin var. Gelirsen beğenmezsin diye makyaj yaptım şimdi. Gel ne olur, rujum bulaşsın tenine.
Büyük bir ormandaki, kuruyup dalından düşen bir yaprak gibiyim. Yaşlı, yorgun, umutsuz… Nereye savurursa rüzgar, oraya gidiyorum. Bazen üzerimden geçiyor insanlar, umursamıyorum. Ama inan; sensizliğe dayanamıyorum..
Dön, çok özledim…


8 Şubat 2010
00:43
Eris Seda Sürekçi