Sakarya ırmağının geçtiği halk dilinde “sakarı” diye adlandırılan, Eskişehir’in kuzey tarafına düşen, Boz dağların arasındaki bir vadidir Sakarı…

Bilecik Eskişehir il sınırı teşkil eden, Çılgın Türklerin yaşadığı, yunanın giremediği yerdir.

Burası öyle bir vadidir ki; rakım yer yer 30 metreye kadar düşmektedir ama kar düşmez kervan geçer bir yerdir. Bozaniç tepesi deveye benzer, tepesi dumanlıdır ve bu yörede, sakarı ırmağına yakındır.

İnişi kadar çıkışı zahmetlidir. Vadisi bereketlidir. İnsanı adam gibi adamdır.

Bu yörede yaşayan iki avcı vardır. İkisi birbirinden doğrucudur (!)

Bu iki doğrucu avcı; kış vakti kahvehanede oturup konuşurken gelin onların konuşmalarına misafir olalım;

-“Aydar ovasında bin tane canavar (kurt) gördüm” der, öteki dayanamaz

-“Bende Bozaniç tepesine oturmuş Devenin boynunu uzatıp sakarı ırmağından su içtiğini gördüm” der. Bu sefer diğer avcı dayanamaz,

-“atma kardeşim bu kadar da palavra olmaz ” deyince öteki son sözü söyler,

-“sen bin canavarı yüze indir, bende Deveyi düze indiririm” der.