AFFEDİN BİZİ


Her geçen gün bir yara daha açılıyor bedenimde, her geçen gün bir başka acı haber ile hayata isyan ediyorum şuursuzca. Barışa ve mutluluğa karşı duyulan bu nefretin hangi karanlık sulardan bulunup çıkarıldığını merak ediyorum doğrusu.


Birilerinin demokrasi anlayışı, birilerinin petrol sevdası, birilerinin kalbinde yanan intikam ormanları, birilerinin bağımsızlık rüyası yüzünden bugün bir kızımı yitirdim Beyrut’ta, bir kızımı Gazze’de, Hayfa’da, Bağdat’ta, Kerkük’te toprağa verdim. Yastayım.


Artık analarımın bitmek bilmeyen gözyaşlarıyla can buluyor kuru toprak. Onlar barış kelimesini beyinlerindeki karanlık ve kuytu hapishanelerine mahkûm etmişken, barış için son bir çaba ile sallanan beyaz bayrakları nefretle çiğnemişken, yanaklardan akan yaşlar nasıl kavuşmasın o kuru topraklara büyük bir ihtirasla.


Biliyorum yarın bir kızım daha hayata gözlerini kapayacak, biliyorum bir anam yine tutamayacak gözyaşlarını ve ağıt yakacak sevdiğinin arkasından. Sonra dua edecek yine yalvaracak bu acının bitmesi için ve yine saklanmaya devam edecek hayata tutunmak için o çaresizlik ve umutsuzluk kokan sığınakların birinde.


Şimdi soruyorum kendini es geçip hayatı yargılayan insanlara; Küçük çocuklarınızın ellerine oyuncak silah tutuşturan sizlerin hiç mi suçu yok, pişkinliğe vurularak gözümüze sokulan çifte standartlığa ses çıkarmayan, milli birliğimize ve birbirimize inanmayı unutan bizlerin hiç mi suçu yok?



Kendi gücümüzün farkında değiliz biz, 20 yaşında bastonla gezen sapasağlam bir çocuk gibiyiz, cesaret edemiyoruz, kabul ettiremiyoruz o bastona ihtiyacımızın olmadığına, bu yüzden beyhude gözlerle izliyoruz acılarla dolu hayatı, durun diyemiyoruz dilimizin ucuna gelse de çünkü inanmıyoruz barışa ve kendimize.


Yarın barışa bir bomba daha atılacak, bir kurşun daha sıkılacak ve bir anam daha ağlayacak ve bir feryat daha yükselecek tozlarla kaplı gökyüzüne. Affedin beni özenle görmezden gelmeye çalıştığınız bu gerçekleri yüzünüze vurduğum için, analarımı affedin hiç durmadan gözyaşı döktükleri için, kızlarımı affedin güzel bombalarınıza zarar verdikleri için, babalarımı da affedin bizleri hayatları pahasına korumaya çalıştıkları için



Ne olur BİZİ AFFEDİN.


akin çkrn.