Düşünmemiştim, düşler boyu seni düşleyeceğimi, “ hiçbir şeyimsin benim “ derken “her şeyim” olabileceğini. Düşünmemiştim; seni böylesine sevebileceğimi… Baktığım her yerden bana gülümseyeceğini, dinlediğim her şarkıda karşıma çıkabileceğini. Yazdığım her romanda kahramanım olup karşıma dikileceğini…

Ağaçlara, kuşlara, yıldızlara, minderin üstündeki kediye baktım dün gece. Dışarıda yağmur vardı, hava kapalıydı. Bir damla, bir çiçek, biraz toprak, toprağın beni benden alan kokusu… Sırılsıklam oldu her yer… Güneş çıksa ısıtsa içimi, yeşertse tohumları dedim… Bir gülümseme belirdi gökyüzünde, sen filiz verdin…

Gözlerimin önünden hayalin geçti bulutların peşi sıra… Bir kedi kadar sıcak baktım, bir kuş gibi umutlu… Avuç dolusu toprak, avuç dolusu yaprak… Yapraklar dolusu sözcükler geçti içimden… Biçimden biçime girdi yüzün, can buldun…

Bir ışık oldun, bir gölge… Bir gölge oldun, bir ışık… Aklım, karma karışık… Sevinç de var keder de… Ayaz da var güneş de… Ay ışığına dönüştü gözlerin, baştan çıkarıcıydı kokusu kır çiçeklerinin…

Koyu bir sabaha uyandı hüzün, şahlandı yüreğimde özlem… Dört nala koştu duygular, düştü kor ateş… Sıcaktı, bunalttı duygular… Kırıldı ışık, kızıl maviye boyandı gökyüzü… Sağanaklarca düştü düşler…

Dalgalar deli, dalgalar hırçın… Yükseldi, yutacakmışçasına çarptı kayalıklara… Çekiverdi yaşamı içine sessizce… Çekiverdi seni, çekiverdi beni… Kayboldun sen mavilerde, kayboldum ben yazdıklarımın derinliğinde…

Büyülü bir anı yaşıyor şimdi evren… Tatlı, kaçamak buluşması gibi rüzgarla tenin… Aktı gece sabaha, yayıldı düşünceler ufka… Kağıdım, kalemim, düşüncelerim sustu… Belli ki yüzleşme saati ömrün...

HATİCE ERDEMİR KUZU