-Baba! Ben şair olmak istiyorum!
-Neden oğlum bu da nerden çıktı? Daha düne kadar pilot olma hayalindeydin benim gibi.
-Ama şair olmak çok güzel baba. Şiir yazmak çok güzel birşeye benziyo.
-Haklısın ama şair olmak için önce aşık olman gerekir.
-Neden ki baba?
-Şair olup da aşkı anlatan her insan; aşkı kaybetmiştir çünkü. Kaybettiği bu aşka kılıf uydurmaya çalışmaktadır. Salaklıklarını örtpas etmek için aşk yalanını uydururlar. Sen hangi şairin sevdiği kızın da onu sevdiğini okudun veya duydun şiirlerinden? ha?
-Platonik aşk diye bişi varmış baba ama.
-Aşkın tanımı platonik aşktır oğlum. Sevdiğini elde edemiyorsan çektiğin acı; yaşadığın; aşktır evladım..
-Sen anneme aşık mısın bana?
-Tabiki de aşığım.
-O zaman o seni sevmiyor.
-Bu da nerden çıktı?
-Aşk tek taraflı olur dedin ya demin baba.
-Doğru ama ben şair değilim, pilotum.
-Yani?
-Yani ben aşkı kaybetmedim oğlum, kazandım.