hayat yaşam ve yaşayabilmek....aynı anlamlı kelimeler ama onları değiştiren etkiler ve sonuca götüren tepkiler bir sinerjik duyu gibidri..adeta gökten düşen iki karanlık ateş böceğinin sonsuz haykırışları gibidir....kimi zamn anlam kellimeye bir at sırtında koşan yiğit ama bitti bitecek gücü olan biri iken değişen zamanlarda ise bambaşka bir kompleks tir.bana göre yaşamda öyledir...yaşam ile yaşayabilmek arasında fark uçurum oluştursada kapsam herkesi kaplasada bir gün tümü yıkılacaktır....biz insan doğru karmaşık bir integral sorunun türevini almak gibidir. heleki çözüm üretmek ve kabullendirebilmek çok zor olsa gerek...... herkese göre değişir bu kişilik meselesi ve farklı renkli tünellerinden bakmak gibidir...
seçmek veya hayat boyun eğip seçilmek iki kutupsal çekim ya elektronsuz dolaşırsın yada ellekron tepkimesi yapıp başkalaşırsın...
daha da kompleks daha da bunaltıcı bir güz yağmurundan sıçrayan küçük toz parçacıkları gibi..
yargıyı olgunlaştırmak ve olguya etki vermek yani ağaçlandırmak zaman alsada herşeyin varışa geldi son 90 dakikalık bir futbol maçı olsada elbet galip gelmek güzeldir ama mağlup olmak olguyu olguyu olgunlaştırmadan direkt yakıp yıkmak gibidir...
vede bazen düşünceler ününü alamaz olmadık yerde laf saçmalaması yapar bu da insanı acizliğini çaresizliğin son noktasından birazcık olsada uzak ta olduğunu gösteriirr..
hayat sa bir bileşik tir...
o bileşik birgün fizyona uğrarsa işte o zamn bittiği ve gitti andır....