Bir Ankara akşamında TYB’de başlayan hurufatla haşır neşir olma serüvenimiz, İki buçuk aylık süre zarfında şevkle ve iştiyakla devam etti. Hocalarımızdan ve birbirmizden çok şey öğrendik. Bu durum bir anlamda, eğitimin sürekliliği tezinin de bir teyidi oldu. İnsanoğlu ne kadar bilse de bilmediklerinin bildiklerinden fazla olduğu anlayışında olmalı ki yeni bilgiler edinme yolunda mesafe kat edebilsin.


Kurs süresince, yeni kavramlar öğrendiğimiz kadar, daha önce öğrenip zamanın buğusu ve tozu altında kalan bir çok mevhumu da hatırlama imkanı bulduk. İsmine aşina olduğumuz; fakat eserlerinin sayfasını çevirmediğimiz, yazarların düşünce ve duygu dünyasında gezintiye çıktık. Dünya görüşümüz ne olursa olsun, farklı pencerelerden dünyaya bakanların varlığını kabul etmeyi öğrendik. Duygu ve düşünce dünyamızın zenginleşmesine kapı araladık.


Bir yerde, ele ele verip zamanın elinden tutmayı öğrendik. Zamanın yaratılmış olduğunun farkına vardık. Farkında olmanın ayrıcalığını yaşadık. Estetik ve güzellik mevhumlarının, sanatın ve edebiyatın vazgeçilmez unsurları olduğunu teyit etti serüvenimiz. Bu konuda daha önce de var olan itikadımız sağlamlaştı. Tek kusurumuz çok güzel başlayan bir yolculuğu akim bırakmak oldu.


Bu bağlamda yazımın başlığını, kime ait olduğunu hatırlamadığım;fakat bizim durumumuzu çok iyi ifade eden, “ Mektep arkadaşlıkları tespih tanelerine benzer, mektep biter; ip kopar, her bir tane bir yere dağılır.”sözünden alıntı yaptım.


Maalesef, güzel başlayan bir serüveni akamete uğrattık. Bu durumda kasıt olduğunu sanmıyorum. Hayatın hengamesi, hay huyu arasında güme gittiğini düşünüyorum. İpi kopmuş bir tespihin en mat tanesi olarak, diğer tanelerin ışık ışık dalga dalga büyüyen haleleri ile aydınlanmaya çalışıyorum . Birlikte Başlattığımız bir güzelliğin akamete uğramadan, terki hayat edinceye kadar devamını diliyorum.


Yazıp çizdiklerimizin paylaşılmasında bir beis görmüyorum. Paylaşmak İstemeyen arkadaşlara saygı duymakla birlikte, paylaşmanın üretkenliğimizi artıracağı kanaatine sahip olduğumu ayrıca belirtmekte yarar görüyorum. Yazdıklarımızı, ortak bir platformda paylaşmak, bizler için bir mektep vazifesi görecektir. Eleştirler bizi hem yazma hem de daha iyi yazma noktasında teşvik edecektir.
Ankara,13.05.2010 İ.K