Bakıköy ruh ve sinir hastalıkları..
sene 2007 giydiklerimizi düşününce sanırım bahara doğruydu.Koğuştaki hastaları artık bahçeye çıkarıyorlardı. Bir arkadaşım vardı iyi anlaşıyorduk orda tanımıştım onu ismini hatırlayamıyorum ama sarı uzun saçları vardı. benim yaşımda benim boylarımda ama oldukça kilolu... dertleşirdik onunla bir sevdiği varmış komşusunun oğlu onu anlatırdı hep.Kızın sevdiğini biliyormuş ama istemiyormuş onu bazen konuşuyor bazen görmezlikten geliyormuş komşuyla da, sorunları varmış kızın ailesinin sanırım neyse.
Bir gün bahçeye çıkardılar yine bizi
bi ara arkadasım ağlamaya başladı ama nasıl bi ağlamak.. bütün koğuş ayağa kalktı herkes şaşkın arkadaşım bağırıyo hıçkırıklar içinde

- gitt..!
-neden geldin buraya bu halimi gömek için mi!
-git diyorum gittt...

hemşireler geldi sonunda noluyor burda dedi bir tanesi arkadasım parmaklıkların arasından birini gösteriyor.
-burda o,buraya gelmiş bu halimi görmek için...! kovun onu gitsin gitsinn..!
onu o halde görmek beni çok fazla üzmüştü herkes şaşkındı ve koğuşun bahçeye açılan kapısından parmağıyla gösterdiği parmaklıklara doğru bakıyorlardı... hemşire orda kimse yok diye avuturken onu gidip baktım
orda gerçekten kimse yoktu..! ve hiç olmamıştı...
arkadaşım perişan haldeydi...
hala parmaklıkların orasını gösteriyordu ve kovun onu diye yalvarıyordu
sakinleştirici iğne vurdular kaç kere çok ağladı bütün gece onun sesine uyandım.
şizofreni olmak nedir bilmem ama olmadan yaşamak böyle birşeydi herhalde...
Allah kimsenin başına böyle bi hastalık vermesin.
Amin.