Gönül tanrıçasını ararken, şeytan karışır işe.Aksilikler bırakmaz yürekten seveni, bu yüzden mutlu olamaz.Sabır hiç bir anlam içermiyen karadelik oluverir, tüm zamanı içine çeken hem de acılarına rağmen.Hiç yaşamamış sanırsın oysa yaşadıkların vardır, kaybolurlar birden bire.Ama umutsuz değildir bundan dolayı çok azı kendi elleri ile sonlandır hayatını, ,insan severken yürekten zaten göze almşıtır kaybetmeyi.Kaybının büyüklüğü veya küçüklüğü fark etmez zavallı kalır sonuçta hayat karşısında.Ona sorsanız en asil iştir gelmeyecek bir sevgiliyi beklemek, kendine bile yalanlar uydurur bazen bir diktatör olur, baze kralın soytarısı ama bir yalan uydurur önce kendine, ardından roller kabullenir.Bir kendisi olamaz artık ve insan yürekten sevince felaketlere açıktır gardını alamaz, rüzgar bu nerden estiği bilinmez o da kapılır nereden eserse essin, rüzgarın peşine.Gecelerde yaşar genelde gündüzleri başkası olur daha çok.Yatağında cesurdur ve umutlu sabah her şey unutulur.Yürekten seven kişi tehlikedir her zaman çünkü çarpıtır gerçeği bazen sevdiği nesneyi...Onun içindir romatizmin doruklarındaki 2.Dünya felaketi.


Asım BARAN

asimbaran.blogspot.com