Ve bir kadın gözlerimin önünde büyüyor yavaş yavaş, içindeki çocuğun izlerini taşısa da halen gülümseyen yüzünde. Bir kadın geçmişin izleriyle yaşamak zorunda kalan, geleceğinse tedirginliği içinde büyüyen. Zaman ise fırtınalı bir denizdi geçmişten gelip geleceğe akıp giden, yürümek varken dalgalara karşı çırpınmak zorunda kaldığımız.

Bir kadın büyüyor, her ne kadar kandırmaya çalışsa da herkesi. Bir kadın, yalnız hisseden kendini içinde, gözleri hep pusludur parıldamasının altında. Duygusal filmleri ağlama ayinlerine çeviren bir kadın. Ve zaman o kadının etrafında dönüyor, kapılmamak için çırpınsa da dayanması zordu. O da zamana kapılıp büyüyecekti bir gün. Ama en güzel zamana kapılmış kadın olacaktı.

Bir kadın büyüyor, geceleri yalnızlığının altında kıpır kıpır eden yüreğiyle. Bir kadın, güneş gibi parıltılı, ay gibi gizemli. Bir kadın büyüyor severek bazen özleyerek belki acı çekecek ilk defa ağlayacak, gözleri yanacak, yalnız kalacak tekrar başa dönecek ama büyüyecek neden diye soracak, o küçük kız kalmalıydım diye tereddüt yaşayacak, eski fotoğrafları aklına gelecek sakladığı, yatağının altındaki, el yapımı kutusunda ki…

Mustafa Hebip